O ESCRITOR BLANCO CORREDOIRA PRESENTOU NA DELEGACIÓN DA XUNTA/CASA DE GALICIA O SEU ÚLTIMO LIBRO “EL SECRETO DE AMARANTE. MISTERIOS Y LEYENDAS AL BORDE DEL CAMIÑO DE SANTIAGO”
· Publicado polo Grupo Editorial Sial- Pigmalión
Manolo Castro, Mercedes Martel, Ramón Jiménez, José María Blanco Corredoira e Basilio Rodríguez Cañada
Fotos: Casa de Galicia
Infogauda / Madrid
O escritor José María Blanco Corredoira, madrileño de ascendencia galega, presentou esta semana na Delegación da Xunta de Galicia en Madrid/Casa de Galicia, a súa última obra, “El secreto de Amarante. Misterios y leyendas al borde del Camino de Santiago”, publicada na colección Narrativa do Grupo Editorial Sial-Pigmalión.
Acompañaron ao autor na presentación Manolo Castro, locutor de Radio 5 e Radio Exterior de España; Mercedes Martel, xornalista e presentadora do Canal 24 Horas, de RTVE; o presidente da editorial, Basilio Rodríguez Cañada; e Ramón Jiménez, coordinador de Actividades da Casa de Galicia, quen interveu en nome do delegado da Xunta e director da Casa, José Ramón Ónega.
Acompañaron ao autor na presentación Manolo Castro, locutor de Radio 5 e Radio Exterior de España; Mercedes Martel, xornalista e presentadora do Canal 24 Horas, de RTVE; o presidente da editorial, Basilio Rodríguez Cañada; e Ramón Jiménez, coordinador de Actividades da Casa de Galicia, quen interveu en nome do delegado da Xunta e director da Casa, José Ramón Ónega.
Jiménez lembrou que tanto o autor como a editorial son sobradamente coñecidos na Casa de Galicia, onde presentaron varias obras cada un deles, por separado, celebrando que nesta ocasión deuse a feliz circunstancia do encontro entre ambos. “A José María Blanco Corredoira xa lle coñeciamos nesta Casa, aquí presentamos por exemplo o seu libro ´Todo un verano´, un compendio de artigos de finísimo análises, de admirable lucidez; e tamén ´Madrid no tiene arreglo. Crónica de costumbres de un paseante en corte´, outro libro de agradecida cordura ante tanto despropósito por todas as partes. E á editorial Sial Pigmalión tamén a coñeciamos, por suposto, xa contribuímos a promocionar nesta mesma sala unha mostra o suficientemente representativa da súa produción, do seu bo facer, sempre enfocado á excelencia”, que foi premiado recentemente. Tamén se referiu ao estilo do autor como elegante e sereno.
O público encheu a sala na que se celebrou a presentación
Rodríguez Cañada observou que con este libro “de novo volve a Galicia a editorial Sial Pigmalión”. “Facémolo esta vez para percorrer dunha forma diferente a parte máis máxica do Camiño de Santiago. Pasearemos pola comarca da Ulloa, situada no centro de Lugo, verdadeiro corazón de Galicia, da man de José María Blanco Corredoira, que recompilou en ´El secreto de Amarante´ un bo puñado de relatos relacionados con estas paraxes, uns baseados na historia, outros só na lenda. Sucesos inexplicables, espíritos benéficos e non tanto, tesouros, vinganzas, bruxas, noites de lobos… Penetrarémonos por bosques, ruínas, sendas, para deixar que un calafrío sacúdanos ao final de cada historia”, explicou.
“Moi ben documentado”, valorou o editor do libro -apreciando que non en balde o seu autor, madrileño pero fillo e neto de galegos, “exerce de cronista aquí na capital”-, “e cunha prosa coidada e fluída, ´El secreto de Amarante´ desvela misterios ocultos cos que profundar no coñecemento dunha terra que se ama se se coñece, ofrece sorprendentes claves ao viaxeiro que proxecte visitar a rexión e propón un entretemento seguro aos que de momento non teñan máis remedio que quedarse na casa”.
“Moi ben documentado”, valorou o editor do libro -apreciando que non en balde o seu autor, madrileño pero fillo e neto de galegos, “exerce de cronista aquí na capital”-, “e cunha prosa coidada e fluída, ´El secreto de Amarante´ desvela misterios ocultos cos que profundar no coñecemento dunha terra que se ama se se coñece, ofrece sorprendentes claves ao viaxeiro que proxecte visitar a rexión e propón un entretemento seguro aos que de momento non teñan máis remedio que quedarse na casa”.
Castro agradeceu o relato de Blanco Corredoira “para descubrirnos distintos vértices de Galicia e, para todos os que amamos aquela terra, a pesar de non nacer nela, descubrirnos a súa historia e a súa importancia na historia de España e de Europa, como as súas lendas forman parte dunha tradición que arraiga o seu señorío e soleira”. “Nunha época de nacionalismo extremos ou excluíntes, Blanco ensínanos como o orgullo por unha terra non ha de ser unha arma arreboladiza ou de distinción, senón un ben cultural para construír un patrimonio común ao redor de iso”, engadiu, valorando ademais as anécdotas que “nos permiten coñecer séculos de detalles, a orixe dun carácter e como existe o arraigamento da personalidade dunha terra”.
A Martel a lectura do libro resultoulle “unha viaxe a Galicia, que apenas coñezo, que me pareceu máxica da man de Blanco Corredoira” no que “sentín moita emoción, o amor pola terra de Galicia, que se transmite desde a primeira páxina, así como o gran coñecemento que o autor ten de Galicia, ata o recunchos máis recónditos”. Referiuse tamén aos anhelos de Valéry que o autor “suxire na entrada do libro”.
Pola súa banda, Blanco Corredoira referiuse á Galicia da diáspora á que dixo que pertence. Falou de como “naqueles fogares dos fillos de galegos foise trenzando un universo de referencias e vínculos nos que Galicia era sempre o seu norte e guía” e do carácter dos relatos que contén o libro, “nos que se alternan os que poden considerarse históricos, con aqueles abertamente fantásticos, que recrean feitos insólitos".
Segundo as súas explicacións, recollidas na obra, “todo neste libro vira ao redor de Galicia como un universo completo e absorbente ao que sempre volven os seus personaxes, xa sexan vivos ou mortos”. De entre as súas paraxes, considera que a comarca “máis bela e máxica” é a Ulloa. “Perdido no seu fero verdor, o viaxeiro comproba que a cadencia do tempo aquí é outra. A pegada do home é leve e de pedra. O Camiño de Santiago penétrase polos seus bosques ata a súa penúltima etapa, no mesmo corazón de Galicia”. É nesta paisaxe onde se suceden as narracións de “El secreto de Amarante”.
Segundo as súas explicacións, recollidas na obra, “todo neste libro vira ao redor de Galicia como un universo completo e absorbente ao que sempre volven os seus personaxes, xa sexan vivos ou mortos”. De entre as súas paraxes, considera que a comarca “máis bela e máxica” é a Ulloa. “Perdido no seu fero verdor, o viaxeiro comproba que a cadencia do tempo aquí é outra. A pegada do home é leve e de pedra. O Camiño de Santiago penétrase polos seus bosques ata a súa penúltima etapa, no mesmo corazón de Galicia”. É nesta paisaxe onde se suceden as narracións de “El secreto de Amarante”.
José María Blanco Corredoira naceu en Madrid, cidade da que é un dos seus cronistas. Fillo e neto de galegos, recoñécese como uno máis na diáspora que soña sempre con volver a Galicia, da que é un apaixonado coñecedor. É autor de “Todo un verano. Apuntes de un observador social mediterráneo sin número” (Viravolta, 2002), “Madrid no tiene arreglo. Crónica de costumbres de un paseante en corte” (Sílex, 2007), “Añoranza de Guerra” (La Esfera de los Libros, 2011), “Flagrante Madrid. Exaltación poética” (Huerga y Fierro, 2014) e “Objectivo Skorzeny” (La Esfera de los Libros, 2017).
Ningún comentario:
Publicar un comentario