EDITORIAL

A GUARDA: UNHA TAREFA DE TODOS

 Infogauda

 Alea jacta est. Decían na época do Imperio romano. A sorte está botada, decimos nós.

Gañou a candidatura que á cidadanía quixo, ainda que sin maioría absoluta, como os seus compoñentes e dirixentes hubesen desexado. Era o que o segundo nosas sondaxes se preveía, dadas ás carecterísticas persoais e o talante de algúns. E iso que o haber dúas opcions de centro dereita, deuse unha situación que a priori favorecía o partido que viña ostentando o goberno municipal.

Algúns persoeiros teñen moita responsabilidade de que os resultados para o seu partido fosen os que foron.

A cidadanía pronunciouse o seu xeito. E o pobo, para ben ou para mal – iso saberémolo cando dentro de catro anos fagamos balanzo da xestión do novo grupo de goberno -, xa se pronunciou. E ese é, o senso fundamental da Democracia, na que a soberanía reside no pobo.

Para facer unha análise da perda de un escano do grupo que viña ostentando á responsabilidade de goberno, botamos unha ollada no tempo pretérito. E podemos relembrar como desde á institución municipal algúns fixeron unha campaña cáseque permanente o abeiro do aparato municipal ou da súa xestión, que non imos nós a valorar, porque xa veñen de facelo os electores. Sabemos que utilizaron os resortes o seu alcance para facer política interesada, creando, por exemplo, unha rede de afins, a traverso das discriminatorias invitacions a eventos. Tamén houbo discriminacións a persoas – léase veciños e contribuíntes - de A Guarda en beneficio de xente de fora. Houbo reiteradas demoras en acatar o disposto polas autoridades competentes e mesmo poderíamos decir, de incumplimentos. Como o caso de un veciño con limitacions de mobilidade, que vive na Rúa Baixo Muro e ainda a día de hoxe segue tendo barreiras arquitectónicas en espazos públicos do seu entorno. Hai moitos máis exemplos – prepotencia, menosprecio os opoñentes, inacción,... - que sería longo enumerar, e agora non é o intre de facelo. Algúns dos que tiñan o deber político de facelo, non o fixeron, e así resultou o que resultou.

Voltando o pasado máis recente no tempo, compre salientar que logo dunha precampaña que algúns comezaron cando lles petou, aproveitando unhas circunstancias que indubidablemente lles favorecían, en detrimento dos demais, e mesmo saltándose, presuntamente, á normativa en vigor; chegaríamos á campaña electoral, propiamente dita. Nela á desigoaldade de medios empregados entre unhas candidaturas e outras, foi notoria. Non nos corresponde a nós, verificar se alguén se saltou os límites legais estabrecidos, ou non, pero en todo caso, algunha candidatura investiu un verdadeiro capital, namentras outras formacións, fixeron unhas campañas publicitarias ben modestas, desde o intre mesmo do comezo da campaña electoral, no que o reparto equitativo dos espazos dos taboleiros brillou pola súa ausenza. Algúns, na súa desmedida ambición, encolaron os paneis nunha porcentaxe notoriamente superior os demáis. E non debería ser así. Desta vez, iso xa non ten solución. Propomos que dentro de catro anos, se poñan en cada lugar destinado a iso, tantos taboleiros como candidaturas se presenten, ou – para non incrementar os custes económicos - que se repartan os espazos segundo o número de candidaturas.

No referente á audiencia dos diferentes actos electorais públicos, houbo candidaturas que acadaron unhas afluencias moi importantes, namentras outras non tiveron os mesmos rexistros de público.

Polo que respecta os programas electorais ollamos propostas moi interesantes para o avance de A Guarda e á mellora da calidade de vida de tódolos veciños. Houbo, en xeral, un esforzo en aportar propostas viables e necesarias, como á saída sur do porto, a recuperación da doble circulación do tráfego rodado no segundo tramo  - entre á intersección de Brasilino Álvarez con Enrique María Sesto e a intersección de Coengo Domínguez Fontela coa Praza de Avelino Vicente - da rúa Concepción Arenal; o auditorio municipal e un novo pavillón de deportes, entre outros proxectos.

Chegado o día 24 de maio, e máis en concreto, o remate do escrutinio, os resultados confirman o que nós preveíamos. Gañou o PSdeG, sen maioría absoluta e perdendo un escano con respecto a fai catro anos. Polo tanto a partires de agora, terán que conxugar o verbo dialogar, que con certeza non o facían desde fai tempo. E poida que aí resida unha das claves do seu descenso electoral.

Tamén influiu que outra candidatura que tiña dous concelleiros na corporación municipal precedente, captase a un cabeza de lista que liderou unha asociación de comerciantes que houbo na Guarda. E pola estratexia que desenvolveron nas semanas precedentes, xa intuíamos que ían obter uns resultados mellores que os acadados fai catro anos. E así foi.

Polo que respecta as candidaturas de centro dereita, a cousa podería haber sido doutro xeito, se algunhas persoas huberan permanecido no seu lugar natural, e non hubesen – lexítimamente, por suposto – presentado unha nova candidatura con unha marca que non tiña, ata o de agora, traxectoria política algunha na nosa localidade. De tódolos xeitos o electorado decidiu que ambas candidaturas tivesen representación.

Tamén compre salientar o retorno a corporación municipal, logo de catro anos de actividade extramunicipal, de un veterano da política local.

Respecto ás candidaturas de centro dereita, como era de agardar, o concorrer dúas opcions, unha parte do electorado desa tendencia, mantívose indeciso cáseque ata o intre mesmo de ir a depositar a papeleta no colexio electoral. E probablemente, para algunhas persoas non foi tarefa doada. Uns, pola súa simpatía deica a ex portavoz do grupo maioritario da oposición na recente lexislatura que ven de rematar, e outros, polo descoñecemento da candidata á alcaldía que o seu partido decidiu. Moitas persoas ollaban ás banderolas e preguntábanse quen era esa señora. Quedou ben craro que unha candidata á alcaldía, debe ser presentada á cidadanía con antelación suficiente, e semella que neste caso o tempo non foi dabondo, a pesares dos incuestionables esforzos da propia candidata e seus colabouradores, e tamén de alguns prebostes que no intre correspondente, non tiveron á cintura suficiente para evitar á dispersión dos votantes e á conseguinte atomización dos votos tradicionalmente afins a eles. Ese foi, o noso entender, un erro que ten nomes e apelidos, tanto a nivel provincial como a nivel galego. Sobor de todo, tendo precedentes dese tipo en tempos non moi lonxanos, en que dito sexa de paso, os descontentos co seu partido non acadaron credencial de concelleiros.

Tampouco lograron entrar na vindeira corporación municipal os que fai catro anos xa quedaran fora dela. Cecais deberían haber valorado moi seriamente a comenencia do esforzo de voltar a presentarse, logo da experiencia anterior, e de haber deixado pasar o tempo sen haber desenvolvido unha actividade rigurosa, que de habela feito, agora pudera haber motivado a un maior número de electores a confiarlles seus votos e facer posible que estiveran no concello. Quedou ben craro que non basta con ter un cabeza de lista que podería resultar moi válido na corporación. Había que haber feito os deberes o longo do pasado cuatrienio. Non foi así, e dalgún xeito, voltouse a repetir á historia.

Pagou a pena o traballo desenvolvido nas semanas precedentes? No imos a ser nós os que demos a resposta. Cada ún que opine segundo estime oportuno.

Polo tanto, entre os apoios recibidos dos electores que lles deron súa confianza, e a división do centro dereita local, e a presencia de un número cecais excesivo – seis candidaturas son segundo noso parecer, demasiadas para un concello como A Guarda -, fixeron posible, como antes dixemos, que voltasen a gañar os mesmos. Iso é, nunha primeira lectura, o que conta. Tempo haberá para ir debullando o día á día que está por vir.

Somos da opinión que cos resultados oficiosos contabilizados, é moi probable que A Guarda haxa perdido a oportunidade de sair do letargo no que estamos desde fai algún tempo – demasiado o noso entender -, e tentar avanzar cara á consecución de infraestructuras moi necesarias para o progreso de tódolos veciños. A decisión do electorado é soberana e como tal hai que acatala. Outra cousa é que haxa sido á máis axeitada. O tempo que está por vir o dirá. En calquer caso, suxerimos que cada grupo municipal atenda ás respectivas responsabilidades. Os que constituirán goberno municipal, que actúen como tal, respectando ás opinións que poidan non coincidir coas deles, e actuando sempre a prol da colectividade. E os que estarán na oposición que fagan súa labor de fiscalización da labor do grupo de goberno e presenten propostas para o avance do pobo de A Guarda que boa falla nos fai a todos.

Hai moito por facer e catro anos pasan demasiado axiña. A Guarda ten que progresar e recuperar a posición que lle corresponde. E iso é tarefa de todos.