30 de nov. de 2022

DEPORTES

HOMENAXE A JULIA VAQUERO SOUSA

 Este xoves, día 1 de decembro, na Facultade de Ciencias do Deporte e a Educación Física, en Bastiagueiro


Julia Vaquero Sousa

 Federación Galega de Atletismo

 No día de mañá, 1 de decembro, rendiráselle unha homenaxe a Julia Vaquero Sousa na Facultade de Ciencias do Deporte e a Educación Física, en Bastiagueiro, baixo o seguinte programa presentado polo Decano da Facultade, Rafael Martín: 

19:10: Visionado do vídeo realizado polo profesor Isidoro Hornillos.  

19:15: Breve reseña do palmarés atlético de Julia Vaquero Sousa, polo profesor Isidoro Hornillos Baz. 

19:25: Video con saúdos a Julia Vaquero. 

19:30: Recoñecemento institucional a cargo do decano profesor Rafael Martín Acero.

19:35: Traslado a Aula dos Olímpicos Galegos, onde se incorporará a foto de Julia Vaquero nos XX. OO. de Atlanta.  

19:40: Traslado ás Pistas de Atletismo para ver a placa que se instalará no seu recoñecemeento a Julia Vaquero.   

19:50: Aperitivo na cafetería da Facultade. 

OPINIÓN

DÍAS LLUVIOSOS

Maru Rosas, desde Tampico-México.

​ No sé por qué la gente insiste en significar con tristeza los días por sus colores grises. A mí me parecen hermosos.

​ Hemos tenido días lluviosos en Tampico y me encantan.

 ​Me gusta ver llover y disfrutar el aroma que desprenden las hojas de los árboles verdes y las secas en el suelo, el petricor que identificas desde las primeras gotas de rocío que anuncian el aire limpio en los próximos momentos.

​ Sé que cuando son días laborales puede ser latoso andar en la calle porque se inundan, hay lodo y hasta gente desesperada cuya impaciencia se convierte en amenaza porque se olvidan de disfrutar la vida como venga y adecuarse a las circunstancias de la naturaleza que nos permite reflexionar que no podemos tener todo nuestro entorno bajo control.

​ La vida está llena de oportunidades si aprendemos a interpretarlas por su clima, los colores, aromas, la gente y la soledad.

 Manu, viene bien tu carta en estos días en que en mi tierra la lluvia parece que agobia pero es vida y el agua ya empieza a llenar manantiales del bien más precioso.

 Gracias, Maru.

POR EL CAMINO DE SANTIAGO AL AQUELARRE DEL BOSQUE DE RIBADELOURO




Manuel Vázquez de la Cruz

 Estaba medio adormilada cuando escuché su voz.

 -Aquí estoy otra vez, tenemos que seguir con Pepito.

 Y siguió. Tenía prisa y le noté que seguía pensando en la Aurora.

 Después de dar la mano a sus compañeros les dio un abrazo. Todos en el dormitorio estaban acostumbrados a aquellas escenas. Aquel día era a media mañana. Nos habían dejado a todos sin salir al patio. Los peores crímenes los hacían a aquella hora y el ritual era siempre el mismo. Los otros eran de noche, le llamaban paseo. Decían un nombre y después le comunicaban un traslado. El director de la prisión siempre “soltaba” lo mismo: “no me lo pongas difícil” si el preso era un obrero o “no me lo ponga usted difícil” si el preso cuando estaba libertad tenía buena posición o carrera. También asesinaban con clasismo.

 Aquella mañana solo gritó: Maestro apícola, que me llamaban a mi, salga y póngase en la esquina por detrás de los funcionarios llamados anteriormente.

 A Pepito, muy firme, con valentía que venció el miedo, salió al patio en el que a veces paseaban, otras veces los habían tenido de pie con un sol de justicia o con frío intenso. Llevaba allí un año. Antes de salir un preso que se había fabricado una radio de galena le dijo que lo que le iban a hacer a él pasaba el mismo día que el Papa Pío XII había otorgado a Franco la potestad de nombrar cardenales. Pepito escuchó claramente decir al vasco el consabido tema dicho en historias parecidas pero esta vez más alto, más iracundo y con más odio: ¡¡¡AHÍ VA LA HOSTIA!!!

 Jon, militante de PNV, era ferviente católico hasta aquel día.

 A Pepito le vino muy bien aquel grito, se sonrió y sonriendo entró en el patio.

 Los guardias nombrados estaban formados muy cerca de una esquina. Los otros más lejos. Entre unos y otros apareció un alférez lleno de medallas, erguido, desdeñoso, ademanes militarotes y un tanto ridículos.

 El director de la prisión lo presentó como un héroe diciendo que cada medalla era una batalla. Pepito pensó que como tenía tantas alguna debía ser de las ganadas de pequeñito en las “luchas” de los barrios como las que se hacían en su aldea.

 Y el hombre a muchas medallas pegado, empezó a hablar. El pensamiento le sirvió para entonarse.

 Las mismas “lerias” de siempre pero en aquel día todo parecía más solemne. Pepito sin perder la sonrisa y para ayudarse se comentaba así mismo lo que decía aquel mitad monje y mitad soldado, como decían que debería ser todo buen español.

 Hablaba de que España era una unidad de destino en lo universal. Unidad se entiende que ellos son los jefes, nosotros ni voz ni voto. Destino, también está marcado; ellos marcaron el suyo y el nuestro. Y universal…, ellos solos son el universo. Piensan que el universo lo creó su Dios para ellos (lo creen firmemente así), para su vivir como dios, para hacer maldades continuas sin pecar, para sus míseras diversiones de cacerías, bailes, rondas, ir a putas o para hacer putas a la fuerza y si pueden volver a hacernos sus esclavos.

 Unidad de destino en lo universal es una sandez pero también nuestro destino. Nuestro miserable destino. Su destino de maleantes sin problemas es hermoso para ellos y sus herederos. Los legítimos claro. Los otros son fruto del pecado y son como nosotros. Faltaría más, ni el apellido.

 Fascismo puro y duro: frases que aparecen elocuentes y son solo consignas de “nadiñas”, que no dicen nada ni enseñan nada y por supuesto que ni ellos entienden. Si lo sabré yo que se lo expliqué y no sé que dije y ellos nadie sabrá nunca lo que entendieron.

 Montañas nevadas es su canción. Les divierte. La tierra helada que tiene que romper el arado no la conocen. Y a los que dirigen los tractores o las mulas los desprecian. Son de ellos como las mulas, los arados, la tierra. Todo es de ellos por mandato divino.

 La ridiculez de su cara al sol con la camisa nueva. Tiene coña de color azul porque es un color claro, neto y proletario, que es como definen su indumentaria. Y solo es una sarta sandeces. Ellos odian a los de la clase obrera, los matan, violan a sus mujeres (Queipo de Llano lo predica), dejan morir de hambre a sus hijos, dicen que ser español es la cosa más seria que se puede ser en la vida y tienen miles de hombres y mujeres (perdón, para ellos las mujeres no cuentan) también españoles presos y dejaron a millares muertos en las cunetas.

Y o mismo estoy humillado en esta esquina y van a matarme (a mí que también soy de la estirpe de hombres españoles y por tanto de las pocas cosas serías que se pueden ser en la vida), mataron y seguirán matando y tienen miles de presos en cárceles apiñados. Son nacidos en un territorio, que llaman patria, en la que nacen por tanto todos destinados a ser que cada uno y uno a uno de las pocas cosas más serias del mundo mundial. Hay que joderse.

 Y ahora, ese petimetre condecorado hasta los testículos habla de cruzada. Ellos trajeron a mercenarios moros para matarnos y denominaron cruzada parecida a aquellas otras ‘Que pasaron a cuchillo a todos los habitantes de Jerusalén a excepción de los soldados refugiados en la torre de David que lograron negociar su libertad con uno, quizás el único normal, de los jefes cruzados. Los judíos se metieron en la sinagoga mayor, pero los cristianos, cruzados - quizás habría que darle otro sentido a la palabra -, la incendiaron con ellos dentro. La matanza duró días. Niños, mujeres, ancianos, heridos…, no hubo quien se librara del infierno en el lugar considerado las Puertas del Cielo...’ Como diría Jon, el vasco, ahí va la hostia pues es verdad que si aquello fue así esto es parecido. Casi igual. O peor.

 Claro como le puedes pedir a esta gente que lea las cruzadas vistas desde el otro lado. Y como este hecho fue avalado por el Vaticano. Pero claro, esto es memoria y ellos no quieren tenerla, no les interesa su propia historia ni la historia de su religión. Solo les interesa lo que sirve a sus intereses crematísticos y a que su modo de vivir no cambie y siga y siga historia adelante.

 A aquellas cruzadas llamó un Papa. A la de aquí, lo mismo de cruenta, todos los obispos excepto dos que tuvieron que salir pitando porque si no serían víctimas de sus compañeros.

 Me encantaría gritar ahora “Viva la República” pero en ese caso me torturarían, como hicieron con otros, antes de matarme. No toleran que se hable de legalidad o legitimidad republicana. Eso los frenetiza. Su legitimidad es la fuerza. La fuerza de los aviones de la Legión Cóndor, los cañones, los fusiles, en cuya punta están sus razones. Para ellos bombardear Madrid es normal porque es una ciudad en manos del enemigo. Si lo hacen aviones hitlerianos muy decente y muy patriótico. Si mueren niños también. Son niños que no se harán mayores y, por tanto, nunca podrán pensar, razonar…, eso que dicen los rojos que es necesario hacer.

 Y quiso tener un momento dichoso, un buen recuerdo del mundo que iba a abandonar y, quién se lo iba a decir, se acordó de un pasodoble y como ella y el hacían aquellas paradas en el instante preciso que aplaudían otras parejas que habían dejado de bailar para verlos. Aquel día no me dijo el nombre de su pareja. Se me quedó mirando y muy bajito susurró: que cosas puedes pensar cuando vas a morir y cuando las haces no te das cuenta de toda su hermosura, filosofeo. Pero mientras vivió siempre tuvo la radio puesta y cuando sonaba un pasodoble arrancaba a bailar aunque fuera con la escoba. Paradiñas incluidas.

 Vaya parece que “el medallas” va a decir lo que van a hacer conmigo.

 Entonces recordó a su madre, en la esquina del salón, enlutada sentada en su banquita preferida, pequeñita y de solo tres “patas”; “a miña velliña querida, coitada que mal o vai a pasar cando se entere, pobriña”, musitó todo seguido. Y entonces tuvo que hacer un enorme esfuerzo para que no se le escapara ni una sola lágrima.

 Y me lo dijo con tanta pena que recordé un poema de María Ángeles Comesaña Concheiro, mejicana como tú y de padre trotamundos del exilio, bueno como el pan, alegre de vivir, comprometido con los pobres del mundo y muy amigo del amigo que te utiliza de médium y que añade que anduvo siempre con Tui en el corazón y sigue en el mismo lugar de muchos tudenses. Y es ejemplo de coherencia y respeto.

 Ella recuerda en el poema a su padre, a las penas pasadas por él. Pepito recordó a su madre, la mujer pequeñita que estaba orgullosa de tener un hijo tan inteligente.

 Y, Maru, no sé si la bruja escuchó llorar en el vientre de su madre a Pepito pero aquel día pensé que siendo un aldeano y con poca escuela, tenía gran sabiduría.

 ¿Dónde obtendría tantos conocimientos?

 Aquella bruja si no era sabia, algo adivina sí que lo era.

 Él también me dijo que se había acordado del señor abad y en cómo cuando rompió el abrazo que se dieron antes de marchar vio que estaba llorando. Aquella tarde, queridiña, me fijé mucho en su rostro y…

 Ahora te recito el poema. Muy despacio para que puedas mediar con el que lo publique.

SE O VENTO É DEUS

Dende o cárcere o meu pai buscaba o horizonte

Imaxinaba o mar.

Caíalle a chuvia na memoria,

aquela chuvia da infancia,

sentado na portiña.

Do cárcere saían os lóstregos.

Os paredóns agardaban polo sangue dos fusilamentos.

Hai un silencio que afía o seu coitelo no tempo escuro.

E o agocho dun neno que xoga a desaparecer.

As sereas se cruzan,

Os pes fríos conxelan os minutos

E as mans apertan os seus puños de fame.

O meu pai advertiume que Deus non existía.

Como pensar que Deus está a mirar

O sinistro recuncho dos seus vinte anos

No pozo dun cárcere de rellas e ratas?

Voces que cruzan o andamio do medo,

me dixo.

Non, non está Deus no centro do mundo.

Chega a morte

E as nosas cinzas pérdense no ar.

Se o vento é Deus,

se a dor é ese manto que o cobre,

se Deus é esa ferida que sangra e que se esgaza

en cada gota de chuvia que cae na súa memoria,

porqué nunca o vimos atravesar o muro,

nin sentarse aos pes do frío

que cala até a medula

dos osos?

Deus non estivo, me dixo.

Non chorou connosco,

Non estivo nas bágoas da nai,

nin na aflición da espera,

nin viaxou nese tren
que levaba corpos

desgarrados

cara o final do pozo.

Traducido al gallego por José Pereiro Francés, médico y hombre bueno. Eso era evidente en quien lo conocía y solo verlo creaba bondad, tranquilidad, sosiego y ganas de parecérsele un poco. 
¡¡¡Hacían falta muchas personas como él ahora!!!

 Estos días atrás han vuelto como fieras los del odio, los de la reserva espiritual de Occidente, la hordas negras de asesinos, los mata brujas, los inquisidores, los Millán Astray o los que siguiendo órdenes de Queipo de Llano violaban a las mujeres e hijas de los republicanos. Su odio irrazonable es insulto a la gente normal (o debiera ser), como sus calumnias, sus mentiras cotidianas y que llegado el caso, como decía su fundador, pueden emplear su dialéctica del puño o la pistola.

 ¿Puede alguien que no odia votar a esta especie?

 El hombre de ojos verdes, largos cabellos blancos, sonrisa preciosa seguirá contando de cosas de nuestra aldea, que son todas. Maru, mi amiga, enviará sus pensamientos desde Tampico y aquí hará de médium de lo que dice el hombre que se quiere marchar a La Aurora. Con mayúsculas porque así nos pide él que escribamos el primer rayo de luz de un nuevo día.

 Y habrá un aquelarre… 

VILA PRAIA DE ÂNCORA (CAMINHA)

Espaço da Memória do Mar de Vila Praia de Âncora vai nascer no Forte da Lagarteira

 Resultara de um projeto candidatado a fundos comunitários, nomeadamente ao Programa Mar 2020 e Programa Norte 2020. O apoio solicitado foi de 208 468,74 euros, conseguindo-se um apoio de 177 198,43 euros


O futuro Espaço da Memória do Mar de Vila Praia de Âncora (EMMVPA) nasceu pela vontade da Câmara ver recuperado aquele exemplar do património, abrindo-o ainda mais ao público

Fotos: C.M.C.

O Presidente da Câmara, Rui Lages, está a acompanhar as obras, e na última visita, mostrou-se agradado pelo sucesso de mais esta candidatura, uma mais valia que permitirá, ao mesmo tempo, preservar o Forte da Lagarteira, mas também dar-lhe uma nova vida

Infogauda / Vila Praia de Âncora 

 A Câmara Municipal de Caminha está a desenvolver o Projeto de Recuperação e Valorização do Forte da Lagarteira, cujas obras começaram, entretanto, a ser executadas. As intervenções são financiadas pelos programas Norte 2020 e Mar 2020, num investimento global um pouco superior aos 200 mil euros. A obra permitirá instalar, naquele Forte, o Espaço da Memória do Mar de Vila Praia de Âncora e criar mais um polo de atração para Vila Praia de Âncora e para o concelho.

 O futuro Espaço da Memória do Mar de Vila Praia de Âncora (EMMVPA) nasceu pela vontade da Câmara ver recuperado aquele exemplar do património, abrindo-o ainda mais ao público. O Presidente da Câmara, Rui Lages, está a acompanhar as obras, e na última visita, mostrou-se agradado pelo sucesso de mais esta candidatura, uma mais valia que permitirá, ao mesmo tempo, preservar o Forte da Lagarteira, mas também dar-lhe uma nova vida, respeitando a relação com a Vila e com o mar. “A Câmara tem vindo a assumir a gestão do monumento e, por diversas vezes, criámos aqui eventos, abrimos as portas ao público e tentámos dar mais visibilidade e mais vida a um espaço tão importante e tão querido das nossas gentes”, explica Rui Lages.

 No entanto – prossegue o Presidente – era para nós óbvio que não teríamos muitas condições para ir mais longe sem uma intervenção adequada, que preservasse também o património. Mas tínhamos ambição e vontade e trabalhámos no projeto, construímos aquilo a que chamámos o ‘Espaço da Memória do Mar de Vila Praia de Âncora’. Com base nesse trabalho formalizámos a candidatura e tivemos sucesso. Estamos a executar a obra e em breve teremos aqui mais um polo de atração, de preservação e partilha da nossa memória comum, nesta Terra de mar e de marinheiros, de pescadores e de gente que ama estas praias, estas rochas e as muitas histórias que estes espaços encerram”.




 O futuro Espaço da Memória do Mar de Vila Praia de Âncora resultara de um projeto candidatado a fundos comunitários, nomeadamente ao Programa Mar 2020 e Programa Norte 2020. O apoio solicitado foi de 208 468,74 euros, conseguindo-se um apoio de 177 198,43 euros. 

 O Espaço da Memória do Mar de Vila Praia de Âncora será um Núcleo Museológico a instalar no Forte da Lagarteira, dedicado ao património cultural e natural marítimo da costa do concelho de Caminha. Nele, os visitantes poderão conhecer as raízes históricas desta póvoa marinheira e a rica biodiversidade da nossa costa. O mar foi, desde a origem, o garante económico de gerações e gerações de habitantes de Vila Praia de Âncora.

 Com estas linhas orientadores, o programa museológico para o Forte da Lagarteira, Monumento de Interesse Público desde 1967 e parte integrante da memória da paisagem de Vila Praia de Âncora, assenta na promoção, proteção e valorização dos recursos endógenos, realçando a atividade económica principal do território e o seu património cultural.

 Como pano de fundo está sempre a sustentabilidade económica e financeira do território por via dos serviços que possam ser oferecidos, nomeadamente através de uma oferta turística qualificada e diferenciadora.

 “Este Núcleo pretende promover o desenvolvimento local de base comunitária, a conservação, proteção e promoção do património natural e cultural procurando desenvolver a valorização no território dos recursos endógenos associados à conservação de recursos naturais. O foco será sempre a organização de iniciativas capazes de comunicar, informar e sensibilizar para a proteção e conservação da natureza e programas e ações de desenvolvimento de turismo de natureza, reforçando a visibilidade, interna e externa, da região, em articulação com a conservação desses recursos”, refere-se no projeto.

 O Espaço Memória do Mar de Vila Praia de Âncora é um espaço que irá unir o património cultural ao património natural, num espaço icónico de Vila Praia de Âncora e que constituirá uma ponte para a fruição do património natural da costa atlântica do Município de Caminha.

 Como ponto alto da experiência de visita, será criado um espaço onde o visitante poderá admirar o fundo marinho da nossa costa atlântica, entrando em contacto com a fauna e flora subaquática da região, numa experiência inovadora e totalmente imersiva.

 Com esta experiência lúdica e pedagógica, os visitantes poderão conhecer toda a biodiversidade do nosso mar, bem como aprender de que forma podemos protegê-lo, enquanto património natural essencial à vida no planeta Terra, e valorizá-lo enquanto recurso económico e turístico do Concelho de Caminha e de Vila Praia de Âncora.

 O Espaço Memória do Mar de Vila Praia de Âncora constituir-se-á, assim, como a “casa do mar” e será a partir dele que se poderá explorar o território terrestre e marítimo, conhecer as suas tradições marítimas e ainda, através do seu programa de animação e dinamização cultural, promover o património natural de todo o Concelho de Caminha.

A GUARDA

1 de decembro, Día Mundial do VIH/SIDA 

“Igualdade Xa”  




Érguete Baixo Miño / A Guarda

 Este ano celébrase o Día Mundial do VIH/SIDA baixo o lema “Igualdade Xa”. Un ano máis continuamos recordando á sociedade para tomar conciencia de como o VIH afecta á vida das persoas, para poñer fin ao estigma e á discriminación, mellorando a calidade de vida das persoas que conviven con ela.   

 Este ano compartiremos, sobre todo, dous compromisos: 

 -      Aumentar a dispoñibilidade, a calidade para o tratamentos, as probas e a prevención  do VIH, para todas as persoas reciban a atención que precisan.  

-      Reformar as leis, políticas e practicas para abordar o estigma e a exclusión.  

 Para máis información, invitamos a todo o mundo a achegarse ás instalacións de Érguete, tamén a través da páxina web www.erguete.org ou ben chamando aos teléfonos 986 61 44 17 / 640 08 63 76. 

A GUARDA

A unidade móbil de inspección técnica de vehículos agrícolas virá a A Guarda en xaneiro 

 


Infogauda / A Guarda

 A unidade móbil 10 de inspección técnica de vehículos agrícolas desprazarase ao concello de A Guarda nas seguintes datas e ubicación:  

Do 20/01/2023 ao 23/01/2023. Estación de Servicio San Roque (A Guarda).  

 O horario de atención será de 9:00 a 13:30 h., e de 15:15 a 18:00 h., pola tarde. 

 O servizo prestarase en horario de mañá e tarde todos o días, agás:  

23/01/2023 que será horario só de mañá.  

Para solicitar cita previa:  

Por teléfono: 902 30 90 00 

A través da nosa páxina web: www.sycitv.com - Cita previa. 

NOTA: A admisión de vehículos con características particulares estará condicionada á posibilidade de realizar as operacións de inspección regulamentarias. 

VILA NOVA DE CERVEIRA

CERVEIRA: ALUNOS DO 1º CICLO COM  ACESSO GRATUITO À PLATAFORMA ‘ESCOLA VIRTUAL’  

 Ao disponibilizar o acesso gratuito a esta plataforma educativa a mais de 300 alunos,  o Município de Vila Nova de Cerveira pretende contribuir para uma educação cada vez mais inclusiva e ao alcance de todos os cerveirenses.       

Município de Vila Nova de Cerveira voltou a disponibilizar, de forma gratuita, aos alunos 1.º Ciclo do Ensino Básico da Rede Pública do concelho, acesso à ‘Escola Virtual’
Foto: C.M.V. de C.


Teresa Juncal Pires / Vila Nova de Cerveira 

 Dando resposta aos desafios de uma sociedade cada vez mais digital, o Município de Vila Nova de Cerveira voltou a disponibilizar, de forma gratuita, aos alunos 1.º Ciclo do Ensino Básico da Rede Pública do concelho, acesso à ‘Escola Virtual’. A entrega do Guia do Aluno foi realizada no passado dia 28 de novembro, pela Vereadora da Educação, Sónia Guerreiro, a mais de 300 alunos.     

 Ao disponibilizar o acesso gratuito a esta plataforma educativa, o Município pretende contribuir para uma educação cada vez mais inclusiva e ao alcance de todos os cerveirenses. Para o Presidente da Câmara Municipal de Vila Nova de Cerveira, Rui Teixeira “a inclusão digital, o sucesso escolar e a diminuição do abandono escolar precoce e da exclusão social são pilares na atuação do Município, que tem vindo a adotar medidas que pretendem apoiar as famílias e promover a igualdade, nomeadamente, com a oferta, pela primeira vez este ano letivo, dos cadernos de atividades aos alunos inscritos nos Centros Escolares do concelho e na Escola Básica e Secundária de Cerveira, do 1º ao 9º ano, e a atribuição de um apoio suplementar para a aquisição de material escolar para os alunos do 1.º ciclo, beneficiários dos escalões 1 e 2 (A e B)”. Reforçando que “estamos perante uma ferramenta pedagógica que complementa a aprendizagem tradicional, uma vez que os alunos e encarregados de educação passam a ter acesso a todo o programa curricular com aulas e testes interativos, sugestões de trabalho e avaliação do progresso do aluno. As nossas escolas são um excelente exemplo de entrega e dedicação para a construção de um ensino de excelência, mas não podem trabalhar sozinhas. Por isso, continuaremos a adotar as medidas necessárias para as apoiar nesta missão”.    

 Recorde-se que a ‘Escola Virtual’ é uma plataforma concebida pela Porto Editora que reúne milhares de exercícios, organizados por tópicos de programa que avaliam o conhecimento do aluno. Em função dos resultados, são sugeridas aulas interativas para a revisão da matéria, proporcionando uma experiência de estudo orientada para a aprendizagem individual e autónoma do aluno.      

GOIÁN (TOMIÑO)

A loita do alumnado do CEIP Pintor Antonio Fernández contra a violencia de xénero, ten premio 

 Acadou o segundo premio audiovisual da súa categoría no concurso convocado pola Secretaría Xeral de Igualdade da Xunta de Galicia ao abeiro do 25N  


Sete estudantes de 6º de primaria do  CEIP Pintor Antonio Fernández, de Goián, acadaron a pasada semana o segundo premio audiovisual da súa categoría no IV Concurso de carteis e vídeos contra a Violencia de Xénero

Fotos:C.T.


Infogauda / Goián (Tomiño)

 O CEIP Pintor Antonio Fernández, de Goián, di un no rotundo á violencia de xénero e faino con premio. Sete estudantes de 6º de primaria do centro acadaron a pasada semana o segundo premio audiovisual da súa categoría no IV Concurso de carteis e vídeos contra a Violencia de Xénero, un certame convocado pola Secretaría Xeral de Igualdade da Xunta de Galicia ao abeiro do 25N e no que participan centros educativos de toda Galicia. 

 No caso do centro tomiñés, cinco grupos de 5º e 6º de primaria confeccionaron diferentes obras de arte que optaron a participar no concurso, xa que soamente se podía enviar unha por colexio. Despois dunha disputada votación, o traballo enviado finalmente polo centro foi ‘Trata como queiras que che traten’, un vídeo creado por Sara, Manu, Yannira, Noe, Roi, Tania e Paula, que o pasado 25 de novembro foron recoller o seu premio e participaron, xunto con outros centros de ensino, no minuto de silencio polas vítimas desta lacra.  

 A alcaldesa de Tomiño, Sandra González, quixo trasladar os parabéns de todo o Concello ás rapazas e rapaces gañadores e tamén ao resto de alumnado que traballou preparando diferentes proxectos para este concurso, “xa que demostra a grande implicación da nosa mocidade para frear unha problemática real da nosa sociedade”.  

 “É un orgullo ver como as xeracións de futuro achegan a súa ollada fresca para visibilizar, sensibilizar e acabar coa violencia de xénero”, explicou a rexedora. González quixo destacar a orixinalidade do vídeo do alumnado do CEIP Pintor Antonio Fernández, cunha mensaxe directa e clara as violencias machistas.

TOMIÑO

O Orzamento Participativo Transfronteirizo dá voz á mocidade  

 A Eurocidade Cerveira-Tomiño pon en marcha unha nova edición desta iniciativa. A votación, que está dirixida a mozos e mozas de 12 a 25 anos, será do 9 ao 13 de decembro


Durante as sesións, que se celebraron en Vila Nova de Cerveira e Tomiño, realizáronse dinámicas de grupo coas persoas participantes que posibilitaron unha aproximación entre mozos e mozas dos dous concellos
Fotos: C.T.


Infogauda / Tomiño

 Co obxectivo de integrar á mocidade no proceso participativo, a Eurocidade Cerveira-Tomiño pon en marcha unha nova edición do Orzamento Participativo Transfronteirizo (OPT), que nesta ocasión estará enfocado á xuventude. A votación, dirixida a mozos e mozas de entre 12 e 25 anos que residan ou estuden en Tomiño ou Vila Nova de Cerveira, celebrarase entre o 9 e o 13 de decembro. Os catro proxectos entre os que poderán elixir xa se poden coñecer na páxina web do OPT 2023

 Cada mozo e moza vai ter a oportunidade de votar o seu proxecto preferido e as dúas iniciativas que resulten máis votadas serán as finalmente financiadas polos concellos de Tomiño e Cerveira cun importe total conxunto de 20.000 euros. Os proxectos propostos este ano foron seleccionados tras dous encontros realizados en abril e xullo co obxectivo de integrar á mocidade no proceso de actualización da Axenda Estratéxica da Eurocidade Cerveira-Tomiño 2030. 

 Durante as sesións, que se celebraron en Vila Nova de Cerveira e Tomiño, realizáronse dinámicas de grupo coas persoas participantes que posibilitaron unha aproximación entre mozos e mozas dos dous concellos, permitindo o reparto e o recoñecemento de intereses e ideas comúns e dar prioridade aos Obxectivos de Desenvolvemento Sostible (ODS).

 Deste xeito, o proxecto ‘Música Nova’ terá como base obradoiros de educación para os valores a través da música, ensaios de grupos musicais, improvisacións e miniconcertos e actuacións de rúa. Pola súa parte, o proxecto ‘Xogos Eurocidade’ dinamizará diversas actividades deportivas baseadas en xogos tradicionais, así como en probas típicas dos xogos sen fronteira adaptadas aos recursos e deportes máis actuais, como o paintball (en galego, bola de pintura), slide (en galego, diapositiva)... 

 Nesta votación os e as participantes tamén poderán optar por dous proxectos dedicados ao clima, ‘Eurocidade polo clima’ e ‘Youth4Clima’. O primeiro terá como base obradoiros formativos en competencias de comunicación (uso de redes sociais e comunicación audiovisual) e planificación de actividades, campañas de sensibilización dirixida á poboación sénior e á poboación activa, campañas e actividades de sensibilización en ambiente escolar, encontros e debates ou actos de intercambio con campañas internacionais contra as alteracións climáticas. Pola súa banda, a segunda iniciativa centrarase en talleres de reutilización de residuos cotiás e de utilización de recursos naturais locais na produción de produtos (por exemplo, xabóns, deterxentes, velas...), accións de reforestación da marxe da ribeira, un programa anual de limpeza das marxes artellado entre os dous concellos e entre freguesías, accións de capacitación da mocidade sobre fauna de ribeira (aves, mamíferos, peixes e anfibios) e flora autóctona e de ribeira, intervención artística en colaboración con entidades culturais do territorio, unha exposición fotográfica ou de vídeos, un herbario individual e Ciencia Cidadá – Plataforma de xeorreferenciación de especies invasoras. 

 Os proxectos buscan contribuír a acadar as metas dos Obxectivos de Desenvolvemento Sostible das Nacións Unidas número 3, 4, 6, 11, 13 e 15.  

 O proceso participativo realizarase nos centros educativos e en liña, dependendo das e dos participantes: os mozos e mozas de entre 12 e 18 anos que estuden en Tomiño ou Vila Nova de Cerveira votarán nos centros de ensino, mentres que a rapazada con máis de 18 anos ou con idades comprendidas entre os 12 e os 25 anos que non estean matriculados en ningún centro de ensino de Cerveira e Tomiño poderán votar directamente na páxina web do OPT2023.

 Con esta nova edición do Orzamento Participativo Transfronteirizo os dous municipios transfronteirizos continúan traballando de forma conxunta para adoptar medidas en liña co seu compromiso de compartir cada vez máis servizos, proxectos e iniciativas. 

VALENÇA DO MINHO

Valença  prepara-se para viver  a magia do  Natal – Valença  é Natal  




Infogauda / Valença do Minho

 Valença será, nos próximos dias, invadida pela magia do Natal. O espírito natalício irá viver em vários  pontos do concelho. De 1 de dezembro a 6 de janeiro Valença assinala esta época natalícia com muitas luzes, música e um programa cultural com muita animação para todos os públicos. 

 Acender das Luzes; Fortaleza de Chocolate; Compras no Comércio Local; Neve na Praça; Duendelândia; Mercado de Natal; Concertos de Natal; Oficinas de Natal; Exposição Coletiva de Presépios; Concertos dos Grupos Corais da Eurocidade; o Concerto de Natal da Eurocidade e a Festa de Passagem de Ano irão tornar Valença num lugar mágico que promete alegrar pequenos e graúdos. Valencianos, turistas e visitantes em perfeita comunhão com o nosso comércio local, podem celebrar esta época festiva com muita paz e alegria. 

𝐀𝐂𝐄𝐍𝐃𝐄𝐑 𝐃𝐀𝐒 𝐋𝐔𝐙𝐄𝐒 

 No dia 1 de dezembro, quinta-feira, o Jardim Municipal recebe o ato simbólico que dará início a todas estas celebrações. Às 18h00 as luzes da cidade de Valença serão ligadas iluminando e embelezando as principais artérias no nosso concelho. 

𝐅𝐎𝐑𝐓𝐀𝐋𝐄𝐙𝐀 𝐃𝐄 𝐂𝐇𝐎𝐂𝐎𝐋𝐀𝐓𝐄 

 De 1 a 6 de dezembro a Fortaleza de Valença será o destino mais doce deste Natal. 

 Nesta feira mostra dedicada, em exclusivo, à degustação e compra de produtos à base de chocolate pode encontrar cascatas, fondues, crepes, waffles, brigadeiros, trufas, bombons, torrões, espetadas de fruta, bombocas, ginjinhas e tantos outros produtos em que o chocolate será a marca dominante. 

 A feira contará com a presença de doceiros, pasteleiros, produtores de chocolate e chocolatiers. 

𝐇𝐀́ 𝐍𝐄𝐕𝐄 𝐍𝐀 𝐏𝐑𝐀𝐂̧𝐀 

 A Praça da República, na Fortaleza de Valença, vai encher-se de Neve, num 'spot' natalício que promete espalhar a magia do Natal entre miúdos e graúdos. A Casa do Pai Natal fará as delícias dos mais novos e de 30 em 30 minutos cai NEVE NA PRAÇA. 

 Aproveite para desfrutar, em família, deste momento especial. 

𝐃𝐔𝐄𝐍𝐃𝐄𝐋𝐀̂𝐍𝐃𝐈𝐀 

 No Jardim Municipal, a Duendelândia decorre entre 8 e 18 de dezembro. Aqui as crianças podem divertir-se nos insufláveis, com as pinturas e as personagens natalícias que enchem de alegria este espaço. Duendes, Pais e Mães Natal, Renas,  Ateliês, Pinta Faces, Casa de Pai Natal e Carta do Pai Natal. Venha conhecer este mundo encantado, recheado de aventuras, para os mais pequenos. 

𝐄𝐗𝐏𝐎𝐒𝐈𝐂̧𝐀̃𝐎 𝐂𝐎𝐋𝐄𝐓𝐈𝐕𝐀 𝐃𝐄 𝐏𝐑𝐄𝐒𝐄́𝐏𝐈𝐎𝐒 

 De 9 de dezembro a 6 de janeiro’23 Valença será Cidade Presépio com uma mostra coletiva de presépios que está situada na Avenida de Cristelo e que se expande aos  estabelecimentos comerciais do concelho. Associações, coletividades e empresários farão os mais belos e criativos presépios que se irão juntar ao emblemático  presépio de madeira e a sua nova protagonista; a maior estrela-guia de Portugal, um estrutura com 12 metros de diâmetro. 

𝐂𝐎𝐍𝐂𝐄𝐑𝐓𝐎𝐒 𝐃𝐎𝐒 𝐆𝐑𝐔𝐏𝐎𝐒 𝐂𝐎𝐑𝐀𝐈𝐒 𝐃𝐀 𝐄𝐔𝐑𝐎𝐂𝐈𝐃𝐀𝐃𝐄 

 Nos dias 10 e 11 de dezembro o Coral Polifónico de São Teotónio, o Coral Polifónico de Verdoejo, o Coral San Telmo, o Coral Centro Social de Tui, o Coro 1º Grau AMFV e o Coro Ponte de Febres irão realizar atuações na Praça da República, na Fortaleza, no Jardim Municipal e no Paseo da Corredoira. Não pode perder estes momentos musicais tão típicos desta época natalícia. 

𝐌𝐄𝐑𝐂𝐀𝐃𝐎 𝐃𝐄 𝐍𝐀𝐓𝐀𝐋 

O Mercado de Natal, a decorrer no Jardim Municipal, entre 16 e 18 de dezembro, contará com expositores de diversos produtos alusivos a esta época festiva, animação musical e iluminação dando cor e vida a este espaço histórico do nosso concelho. 

𝐂𝐎𝐍𝐂𝐄𝐑𝐓𝐎 𝐃𝐄 𝐍𝐀𝐓𝐀𝐋 𝐃𝐀 𝐄𝐔𝐑𝐎𝐂𝐈𝐃𝐀𝐃𝐄 

 O Teatro Municipal de Tui recebe, no dia 23 de dezembro, o Concerto de Natal da Eurocidade Tui-Valença. O concerto conta com as atuações do Coro Mistura Vocal, o Coro Vocalis Contrasta e o Quarteto Instrumental de Jazz Kasual Quartet. Um grande momento musical que não deixará ninguém indiferente. 

𝐎𝐋𝐀́ 𝟐𝟎𝟐𝟑 𝐕𝐀𝐋𝐄𝐍𝐂̧𝐀 | 𝐏𝐀𝐒𝐒𝐀𝐆𝐄𝐌 𝐃𝐄 𝐀𝐍𝐎 

No dia 31 a festa de Passagem de Ano faz-se em Valença. Uma grande festa, numa tenda instalada no Jardim Municipal, irá proporcionar uma noite inesquecível a todos os presentes e dará as boas-vindas ao ano de 2023, com muita música e animação. 

𝐂𝐎𝐌𝐏𝐑𝐀𝐒 𝐍𝐎 𝐂𝐎𝐌𝐄́𝐑𝐂𝐈𝐎 𝐋𝐎𝐂𝐀𝐋 

 A época festiva é propícia ao consumo e às compras em família. O nosso comércio local proporciona uma experiência fantástica a quem gosta de realizar compras ao ar livre. Este ano, ao realizar as suas compras no nosso comércio local habilita-se a ganhar um dos 10 prémios no valor de 100€ para utilizar nas lojas aderentes. 

 Por isso, optem pelo comércio tradicional na hora de fazerem as suas compras de Natal. 

 Valença é ponto central do seu Natal. Visite-nos e desfrute dos encantos natalícios da nossa cidade!

O ROSAL

REMATADAS AS OBRAS DA 1ª FASE DA ESTRADA TABAGÓN-GOIÁN COA SÚA TRANSFORMACIÓN RADICAL AO SEU PASO POLO ROSAL 

 A actuación reducirá as emisións case nun 10% e conseguiu un importante financiamento do IDAE co que Deputación de Pontevedra e Concello aforraron preto de 500.000 euros


A actuación foi visitada hoxe polo deputado de Infraestruturas, Gregorio Luís Agís Gómezs, acompañado da alcaldesa do Rosal, Ánxela Fernández Callís, e do concelleiro de Vías e Obras, Germán Fernández Rodríguez

Foto: D.PO.

Infogauda / O Rosal  

 A Deputación de Pontevedra remata a primeira fase das obras que transforman por completo, desde un punto de vista sostible, a mobilidade entre Tabagón e Goián no transcurso da EP-3303 polo concello do Rosal. A actuación foi visitada hoxe polo deputado de Infraestruturas, Gregorio Luís Agís Gómezs, acompañado da alcaldesa do Rosal, Ánxela Fernández Callís, e do concelleiro de Vías e Obras, Germán Fernández Rodríguez. A institución provincial actuou nesta fase nun treito de 1,7 quilómetros da vía, dun total de 4,5, cun investimento superior aos 650.000 euros dos que a Deputación achegou o 80% e o concello o 20%, e que conseguiu un importante financiamento de 472.623 € (o 73% do custe total) procedente do Instituto para a Diversificación e o Aforro da Enerxía (IDAE) no marco do Programa Operativo FEDER de crecemento sostible 2014-2020. O resto do financiamento foi asumido pola Deputación e o Concello co reparto porcentual orixinal.  

 Esta importante obra, que foi acometida baixo a filosofía da recuperación de espazos públicos para as persoas e a redución de Co2, traduciuse na reconversión integral da estrada para contribuír a fomentar a vida no rural ao mellorar as súas posibilidades de comunicación dun xeito seguro. Isto conseguiuse propiciando alternativas ao vehículo privado, como a mobilidade peonil e a bicicleta –que se viñan realizando sen condicións plenas de seguridade– e que agora contan cun carril propio. Ademais da veciñanza da zona que emprega esta vía para conectar con Tomiño, cumpría ter en conta tamén a elevada presenza de persoas peregrinas que conectan co Camiño Portugués da Costa. 

 Ademais deste novo carril peonil e ciclista, completouse a plataforma de circulación cunha beiravía, acondicionáronse dous carrís de 2,80 metros para a circulación de vehículos, instaláronse redutores de velocidade, renovouse a rede de drenaxe e canalizouse de xeito soterrado a rede de alumeado público para a súa futura renovación. Na zona do CRA María Zambrano, ademais, dispúxose de plataforma única con prioridade peonil e limitación de velocidade a 20 quilómetros/hora. Os obxectivos destas actuacións son a redución de emisións de carbono, o fomento do transporte público, ciclista e peonil, o fomento de hábitos saudables, a minoración da velocidade, a redución de ruídos e a potenciación do turismo saudable. Os resultados son un descenso do 9,2% no uso de enerxía e do 9,6% en canto ás emisións.  

En marcha o proxecto da segunda fase  

 A Deputación e o Concello do Rosal xa aprobaron o convenio para seguir actuando na EP-3303 Tabagón-Goián de acordo co modelo de mobilidade amable, segura e sostible da institución provincial. A segunda parte da fase, que afondará na transformación radical da vía noutro treito de arredor de 1,8 quilómetros, suporá un investimento de máis de 795.000 € que tamén se financiará nun 80% pola Deputación e nun 20% polo Concello (que irán con cargo ao Plan Concellos).  

 Actuarase no tramo da Igrexa de San Bartolomeu de Eiras, que terá unha zona de convivencia sobreelevada con prioridade peonil (entre os puntos quilométricos 2+200 e o 2+300), mentres que no resto se deseñarán dúas sendas peonís (do punto 1+795 ao 2+200 e do 2+300 ao 3+600). Tamén se renovarán as capas de rodaxe e de pavimento de formigón con bandas de pedra na zona de convivencia con redutores de velocidade e pasos sobreelevados. Ademais de mellorar a mobilidade peonil, na segunda fase das obras da EP-3303 executarase a rede soterrada de recollida de augas pluviais, con cunetas transitables, e a de alumeado, con arquetas para a futura colocación de farois.  

 Para a realización desta actuación, A Deputación de Pontevedra acolleuse ao Real Decreto 616/2017, de 16 de xuño (BOE nº 144 de  data  17 de xuño de 2017),  polo que se regula a concesión directa de subvencións a proxectos singulares de entidades locais que favorezan o paso a unha economía baixa en carbono no marco do Programa Operativo FEDER de crecemento sostible 2014-2020, modificado polo Real Decreto 1516/2018, de 28 de decembro (B.O.E. nº 314, de 29 de decembro de 2018), e Real Decreto 316/2019, de 26 de abril (B.O.E. nº 130, de 30 de abril de 2019)  e Real Decreto 1185/2020, de 29 de decembro (B.O.E. nº 340, de 30 de decembro de 2020).

PONTEVEDRA

FOTOS, NOMES E CONTEXTO PARA TIRAR POR TERRA O RELATO PROPAGANDÍSTICO DO RÉXIME “E CONSTRUÍR UNHA SOCIEDADE MÁIS DEMOCRÁTICA, EQUITATIVA, SEN CACIQUES NIN PREBENDAS”     

 A Deputación de Pontevedra presentou hoxe ‘Desmontando a propaganda franquista’, “a publicación máis ambiciosa” do departamento de Memoria Histórica que recolle máis de 300 imaxes e 20 artigos de persoas investigadoras 


Infogauda / Pontevedra   

 A Deputación de Pontevedra presentou hoxe o libro ‘Desmontando a propaganda franquista’, unha publicación con máis de 300 imaxes de actos de loa ao réxime entre os anos 1951 e 1959, cos nomes dos líderes do Movemento naquel entón e a súa contextualización histórica. Trátase dunha publicación que busca tirar por terra o relato propagandístico que a ditadura quería impoñer sobre a súa lexitimación e “modernidade” supostamente acadada na provincia de Pontevedra. 

 A deputada de Memoria Histórica María Ortega subliñou o desexo de que o libro, que definiu como a publicación máis ambiciosa do departamento de Memoria provincial, sirva para espertar sobre todo en novas xeracións investigadoras “a arela de saber” que quixeron inocular na sociedade de principios do século pasado o Seminario de Estudos Galegos, a Institución Libre de Enseñanza ou o maxisterio esmagado polo fascismo.  

 “Para iso fixemos este libro: non se trata de saldar contas co pasado senón de ofrecerlle ao futuro unha visión poliédrica da historia, afastada do relato único e tramposo que perpetuou o franquismo. Porque, como tan ben se explica no libro, daqueles pos ven esa lameira na que hai quen se empeña en converter a política. Atoparedes na súa lectura moitos apelidos daquela que seguen resoando hoxe. E con eles, os seus xeitos caciquís de facer política”, destacou.  

 Explicou Ortega que para non perpetuar o relato franquista era preciso contextualizar as imaxes da Xefatura do Movemento na década dos 50 das que dispón o Arquivo provincial, e que persoas expertas explicasen o que se ve pero tamén o que non se ve nelas, e coñecer “como a ditadura cambiara aquela sociedade solidaria que a xente do común pretendeu implantar a principios de século, por un sistema caciquil e corrupto onde a equidade era substituída por caridade, previa xenuflexión ante o señorito ou o gobernador civil”.  

 “Nós entendemos –dixo a nacionalista- que só desmontando a súa propaganda, conseguiremos construír unha sociedade máis democrática e equitativa, sen caciques nin prebendas. Unha sociedade que forme á nosa mocidade nos valores de equidade, transparencia e xustiza social que esixe calquera democracia”.  

Vinte artigos, do xeral ao concreto  

 Na presentación do libro, que inclúe textos xenéricos sobre propaganda e concretos sobre as comarcas da provincia- participaron como relatores o responsable de fondos audiovisuais do Servizo de Patrimonio Documental e Bibliográfico da Deputación, José María Cumbraos; a escritora e técnica provincial Montse Fajardo; e un dos vinte autores participantes na obra colectiva, Antón Mascato, quen fixo unha lembranza da propaganda no Val do Salnés.  

 Cumbraos explicou que a presentación de ‘Desmontando a propaganda franquista’ é a última etapa dun ciclo que se iniciou coa catalogación e dixitalización do arquivo da Jefatura Provincial del Movimiento de Pontevedra, con 971 fotografías dispoñibles para consulta en AtoPO na época na que foron gobernadores civís Elías Palao, Alberto Martín e Rafael Fernández. 

 Todas as imaxes –dixo - reflicten a necesidade do Movimiento por controlar a información e consolidar diante da opinión pública o cariz ideolóxico do novo estado: a fotografía adquire unha función de ferramenta de propaganda e “incluso as pretensións renovadoras logo da Guerra Civil xustifican o seu uso como ‘canal propio de la modernidad’”.   

 Ademais da peza de Cumbraos o libro recolle outros artigos, como o de Ana Cabana, que fala da fotografía como o medio de plasmar e probar o respaldo social que validaría ao franquismo como estado de dereito, dando aparencia de lexitimidade a pesares de que a natureza represora do sistema non mudara. “Todo trasloce escenificación (...) . Son imaxes nas que a autoridade aparece rodeada de veciñanza con caras alegres e expresións que irradian compracencia, despreocupación e benestar”, asegura a autora.   

 Seguen no libro outros artigos de Dionisio Pereira e Lola Varela, que falan sobre a ‘Fotografía social e memoria histórica’, subliñando a importancia de que as imaxes da infamia, ou as manipuladas e desvalorizadas vexan a luz, para evitar a desmemoria. Tamén está o artigo de Marcelino Abuín, quen fala da Falanxe ‘Baixo a sombra de José Antonio’; Lucio Martínez Pereda, con ‘Teatros de propaganda memorialística falanxista en Pontevedra’; Xoán Carlos Garrido, que versa sobre ‘A igrexa franquista’;  María Victoria Martins, con ‘A muller no franquismo’;  Xosé Álvarez Castro, quen escribe sobre ‘O lazareto de San Simón. Entre a memoria e o esquecemento’; ou Xosé Enrique Acuña, con ‘Retrato necesario da Pontevedra satisfeita e eufórica coa ditadura’.  

 Na segunda parte, na que se poñen nomes e contexto en comarcas da provincia escriben  tamén Dionisio Pereira e Lola Varela sobre as fotofrafías do Movemento en Pontevedra, Cerdedo e Forcarei, Manu Igrexas sobre a comarca do Deza; Antón Mascato sobre o Val do Salnés; Pepe Novas, sobre O Morrazo; Xoan Carlos Abad, sobre Vigo; Xosé Paz Antón, sobre Salceda de Caselas, O Porriño e Mos; Xosé Lois Vilar, do Val Miñor; Carlos Méixome, O Baixo Miño; Natalia Jorge, Tomiño; e Carmen Corgo, directora do Arquivo Histórico Provincial, que lanza anzol para futuras investigacións a través da documentación que atesoura o organismo estatal.  

O Val do Salnés  

 O investigador Antón Mascato, editor e presidente da Asociación pola Memoria Histórica do Grove, explicou o eixo do seu artigo no libro. Destacou como en cada acto municipal, salón de plenos, homenaxe aos ‘caídos’, ou calquera outra manifestación da vitoria do réxime convivían os retratos de Franco e Primo de Rivera, e lembrou a mellora das oficinas de prensa e propaganda para, incluíndo a fotografía, estar presentes en calquera inauguración por mínima que fose, entregas de placas de homenaxe, ou de cadeiras de rodas a persoas con discapacidades.  

 Apuntou que no que se refire ao Val do Salnés, do arquivo do Goberno Civil hoxe propiedade da Deputación, consérvanse imaxes de Vilagarcía, do acto do aniversario do mitin de José Antonio, e tamén de xentes do Grove, Cambados, Vilanova, Illa de Arousa, Ribadumia, Meaño e Meis.   

 Como exemplo, Mascato falou das fotografías de veciñanza do Grove na homenaxe ao gobernador José Solís Ruíz, nas que se ven pancartas con lemas como ‘Franco, tus mariscos seguimos en pie de guerra contra todo enemigo del interior o del exterior. Esperando tus órdenes. ¡¡Arriba España!! Jefatura local de El Grove’. “Tus mariscos”, explicou o investigador, aludía aos voluntarios fascistas galegos que interviran na guerra de Asturias e por extensión aos que foron na División Azul.  

 No artigo de Mascato tamén lembra a comitiva de 1957 en Cambados, co gobernador civil Rafael Fernández á fronte, nunha xornada na que a xente do común e moitas crianzas foran liberadas teren que ir á escola. Así mesmo,  tamén se recolle o acto de novembro do 57 en Vilanova onde no Cine Coliseo coas bandeiras falanxistas e españolas reviradas, a xente estaba atenta “moi seguramente polo reparto das vivendas sociais –casas baratas-

 En ‘Desmontando a propaganda franquista’ hai tamén outro capítulo, o de Marcelino Abuín, no que se fai referencia expresa a Vilagarcía de Arousa. O autor céntrase na análise das numerosas fotografías tomadas durante varios anos no acto na vila do Salnés coincidindo co aniversario do mitin que José Antonio deu o 17 de marzo de 1935 no Teatro Cervantes do municipio, acto que algúns estudos consideran fundacional das Falanges galegas. Nel analiza de forma pormenorizada o uso que fai a ditadura da simboloxía, tema tamén presente no capítulo de Abuín, que achega ao coñecemento do partido único da ditadura.