MOVEMENTOS SOCIAIS

 COMUNICADO DE GALEGAS8M DE VIGO

 

 O grupo de galegas8m de Vigo, quere informar, a través deste comunicado que, tras ter comezado no mes de decembro as reunións para preparar a convocatoria do 8 de marzo de 2020, este domingo culminarán as actividades, actos e intervencións de rúa programadas coa manifestación do 8 de marzo en Vigo.

 Convocamos manifestación, que, como nos anos anteriores, será unha mobilización de referencia na comarca e contorna da cidade de Vigo o domingo día 8 demarzo ás 18:00 desde o cruce de Vía Norte, baixo o lema “Sen coidados non hai vida. Mudando o sistema derrubando o patriarcado”. Como nos anos anteriores, queremos que o 2020 Galiza e, en concreto, Vigo, volte a ser un referente na mobilización das mulleres a nivel global, mais un ano faremos tremer a cidade, có berro do feminismo, tinxindo as rúas de lila.

 Alén desta manifestación facemos un chamamento a todas as mulleres a ocupar as rúas desde a mañá, acudindo aos actos convocados nos diferentes concellos, desde a Guarda ate a Caniza, desde a Cangas até o Val Miñor.

 Na cidade de Vigo galegas8m ten programadas actividades desde a mañá, seguindo as dinámicas dos anos anteriores, nos que as mulleres foron as protagonistas dunha mobilización que paralizou a cidade desde a mañá até a noite. Comezaremos con unha intervención de rúa as 12:00, con unha participación masiva de mulleres na interpretación de “un violador no teu camiño”, intervención popularizada polas mulleres chilenas e viral no resto do mundo. Tras esta acción, decoraremos a cidade cós nosos tendais reivindicativos, denunciando a retirada dos que foron colgados nas ultimas semanas, no mesmo día a ser pendurados e deixando claro que as rúas son nosas e non van calar o berro do feminismo. As 14:00, na praza de Portugal terá lugar, se o tempo o permite, un recital e poesía e foliada do que farán parte moitas mulleres do panorama poético e musical galego. Remataremos o día coa manifestación a cal será fechada, tras a lectura do manifesto, coa actuación de Sú Garrido e As Ultraviole(n)tas.

 Este 8 de marzo poñemos os coidados no centro das nosas reivindicacións. Porque o traballo de coidados debe ser o centro e motor da vida. Visibilizaremos o que está invisibilizado. Porque a meirande parte do traballo dos coidados realízase sen remuneración algunha, pese a que a gratuidade do seu labor aforra custes de saúde, coidado de crianzas, do fogar, das persoas con dependencia, da labranza das terras. E cando estes traballos son remunerados, realízanse en condicións de precariedade e son infravalorados tanto social como económicamente.

  Baixo o lema SEN COIDADOS NON HAI VIDA. Mudando o sistema, derrubando o patriarcado denunciaremos tamén a dominación e a destrución da natureza por parte do capitalismo e do patriarcado, apostando por recuperar toda esa rede de produción, distribución e consumo ecolóxico, solidario e responsábel que durante séculos impulsaron as mulleres no rural galego, combatendo a espoliación do noso territorio, dos nosos bens naturais.

  Articulamos as nosas reivindicacións nos seguintes eixos:

            CONSUMO

Un consumo consciente: o sistema capitalista alíase co patriarcado e pon o foco en nós como consumidoras porque a maioría das compras recaen en nosoutras. Nas nosas mans está tomar consciencia de a quen sirve e que reforza o actual modelo de consumo, e dende aí darlle a volta e empregar ferramentas diferentes para rachar coa roda do capitalismo.

●       Merquemos produtos de proximidade: canto máis perto sexa a produción dos mesmos, menos pegada ecolóxica terán. Deste xeito vertebraremos a produción local e non contribuiremos ao espolio noutros territorios a mulleres en situacións laborais deplorabeis.

●       Merquemos en tendas locais, cooperativas, prazas de abastos... Evitemos as compras en multinacionais que fan imposíbel unha produción sostíbel; que explotan o medio e as traballadoras, e acaban co tecido produtivo local.

●       Teñamos criterio ético ao escoller os produtos: intentemos coñecer as situacións laborais que hai detrás dos mesmos e actuar en consecuencia. O consumo é parte fundamental da roda do capitalismo, racharmos coa lóxica explotadora pasa tamén por consumir menos e doutra maneira.

●       Escollamos aqueles productos con menos envases, optando sempre que poidamos polo granel.  

●       Propoñemos tecer redes no intercambio de roupa, empregar tendas de segunda man, darlle mais vidas ás prendas! Non se trata só de facilitar o consumo a quen carece de recursos, máis ben a aposta é por gañarmos soberanía a respecto das multinacionais e do seu control sobre as nosas vidas.

●       Fagamos boicot activo a aqueles produtos que teñen a  chamada "taxa rosa", esa lei non escrita pola que son máis caros na súa versión "para mulleres" que na versión "para homes". Acabemos co uso sexista que se dá ao consumo.

TERRITORIO

Coidado do territorio: cando falamos de pór as necesidades da reprodución da vida por diante das de produción económica estamos poñendo en valor a nosa contorna. O noso territorio é campo de batalla contra o capitalismo; e nel, o papel das mulleres e do feminismo debe ser a defensa do mesmo.

●       Denunciamos o espolio da nosa terra para a extracción de minerais que envelena as comarcas e destrúe a biodiversidade. Se acabamos coa vida ao noso ao redor acabamos tamén coas nosas vidas.

●       Reivindicamos as variedades autóctonas das sementes, que están máis adaptadas e aportan riqueza á zona ano tras ano; na contra das transxénicas que empobrecen a diversidade e impiden que continúe o ciclo: tendo que mercalas cada tempada e creando unha dependencia das multinacionais que se lucran disto.

●       Denunciamos a hiperburocratización pola que se ve imposibilitada a vida no rural galego. A aplicación de medidas desproporcionadas complica xeitos de vida sinxelos con procedementos complexos que dificulta a vida das persoas, baleirando as nosas aldeas de presente e futuro.

●       Reivindicamos as redes entre veciñanza, familiares e amigues nos traballos do campo de xeito solidario. E rexeitamos normativas que mercantilicen isto, impedindo o traballo a pequena escala e deixando só espazo para a produción empresarial que conleva o abandono do rural galego. A agroecoloxía e a soberanía alimentar son apostas estratéxicas para que as galegas sexamos donas da nosa alimentación e do noso futuro.

●       Esiximos que se dote ao rural de servizos públicos axeitados á realidade galega. O continuo desmantelamento do rural e dos seus servizos e máis unha forma de deixar o territorio en mans de transnacionais para a súa explotación.

COIDADOS

Coidado: os coidados son todos eses traballos imprescindibeis para a reprodución da vida  que a sociedade naturalizou e asignou ás mulleres tirándolle todo o valor social que lle corresponde. Situar a reproducción da vida no centro das políticas significa asumir colectivamente que todas as tarefas necesarias para manter e soster as nosas vidas teñen que ser asumidas polo conxunto da sociedade.

●       Reivindicamos unha racionalización e redución da xornada laboral. Sabemos que a conciliación familiar con xornadas de 40 ou máis horas semanais é unha falacia.

●       Temos a baixa de maternidade mais curta de toda Europa!!! Queremos permisos por nacemento, acollemento e coidado máis longos. O dereito a coidar, cando así se decide, ten que ser sustentado colectivamente a través da comunidade e do Estado.

●       Reclamamos corresponsabilidade. É imprescindíbel que os homes entren na esfera dos coidados, que a reprodución da vida deixe de asociarse únicamente ás mulleres e que se abra un debate fondo sobre como asumilos colectivamente. Esiximos o dereito a coidar e a non facelo, e a que a sociedade constrúa a base sobre a que se poda tomar libremente calquera destas decisións.

●       Reclamamos que as institucións dean resposta ás necesidades de coidado integral das persoas. Que sexan unha prioridade política e económica de primeira orde, queremos que garantan o dereito ao coidado con acceso a recursos desde unha perspectiva feminista e con criterios de xustiza social.

●       Reinvindicamos que cando os traballos dos coidados se profesionalizan, se dote a todas as traballadoras de todos os dereitos laborais e sociais que lles corresponden; garantindo o seu acceso a prestacións por desemprego e xubilación, e obtendo salarios acordes ao valor do seu traballo.

●       Esiximos mecanismos públicos para os coidados que non se podan prestar, ou decidan non prestarse, no ámbito familiar. Que se incremente o número de prazas en centros públicos de coidado, garantindo que ningunha persoa quede fóra por falta de recursos económicos.

            As mulleres sairemos ás rúas este e todos os 8 de marzo que faga falla! Porque temos a forza para conquistar ese mundo tamén noso, xusto e igualitario. Porque o noso camiño cara a eses obxectivos foi, e será sempre, continuar sendo insubmisas, rebeldes e loitadoras!

En Vigo a 4 de Marzo de 2020

Galegas8m

(R.)