OPINIÓN

Amigo hostaleiro… non fagas nada!

        Foto: Cedida


 Antonio Fontenla Martínez *

 Levo días levantando o teléfono e escoitando a profesionais e amigos do sector preguntando dúbidas, consultando novas adquisicións, pedindo opinión sobre tal medida ou tal outra. Sei que levades mes e medio parados, sen ingresar un duro e tendo que facer fronte a multitude de gastos, sei que sodes un sector especialmente activo e que este parón colleuvos completamente a pé cambiado. E sei que estades a desexar que vos comuniquen o posible día de apertura para lanzarvos a el con todas as medidas necesarias que vos pidan para poder empezar a ingresar e volver estar orgullosos da vosa profesión. Sei tamén que estas semanas bombardeáronvos con informacións en televisións, xornais, chamadas comerciais,…, indicándovos que é o que tedes que facer ou adquirir para poder abrir, cunha absoluta seguridade e un coñecemento que ben puidésemos pensar que o comercial é primo irmán do presidente e tivese información privilexiada. Sei perfectamente todo isto, e, aínda así, en base aos meus anos de experiencia no sector como asesor alimentario, os meus coñecementos de epidemioloxía e as malas experiencias que tivestes no pasado con outras implementacións normativas. Como amigo, como asesor e como persoa que goza e valora o voso traballo. TEÑO QUE DICIRCHE QUE NON FAGAS, COMPRES NIN IMPLEMENTES NADA!  

 Non quero dicirche con isto que che quedes na casa de brazos cruzados. Sei que non podes facelo, sei que o futuro de teu negocio e a túa vida depende en moitos casos das túas decisións. Pero isto aínda reafirma máis o meu consello. Non hai peor conselleiro que a improvisación, o medo e a desesperación, ao mesmo tempo que che digo que agora mesmo es unha presa fácil para comerciais sen escrúpulos, especuladores de diferentes sectores e todas esas alimañas que cheiran a desesperación e a desinformación do sector para facer caixa á conta do medo e a necesidade. Unha fauna que sempre estivo ao voso ao redor pero que agora se vai a quitar a careta e non vai dubidar en darvos a última dentada se con eles é capaz de salvar as vendas do mes. 

 Neste pequeno artigo, ou pensaba sería pequeno cando o empecei, non quero vendervos nada, hai anos que a hostalería non é o meu sector obxectivo, en parte por non poder loitar contra mentiras moito máis atractivas que a normativa e a realidade, só quero indicarvos o mesmo que todos estes días dixen, por activa e por pasiva aos meus amigos hostaleiros. Non considero que a miña opinión sexa mellor nin peor que a do resto, pero o único que vos podo asegurar é que se basea no coñecemento, na experiencia e no agarimo que lle teño ao sector.  

 Propóñovos 5 recomendacións e 3 consellos, se queredes saber en que se diferenza un consello dunha recomendación. Nin eu téñoo claro. As segundas poden ter algo máis de opinión que de experiencia, pero creo que todos poden ser valoradas.

RECOMENDACIÓNS:  

• A primeira é que, ante todo, teñas en conta as características físicas, técnicas e de servizo do teu local. Calquera medida que tomes terá que encaixar na túa forma de traballar, ou ben a túa forma de traballar deberá acomodarse á medida, algo que nalgúns casos non vai ser posible. Se temos claro que facemos e como o facemos, poderemos valorar se calquera medida é adaptable ao noso sistema de traballo, ou se o mesmo podería sobrevivir á medida.  

• Segundo. Quen é a miña clientela e para que vai ao meu local. Como por necesidade ou é un lugar de reunión social. A situación explícase perfectamente co tema dos biombos ou separadores en mesa. Alguén se cre que nun lugar onde os amigos xúntanse a tomar uns viños ou a xogar a partida ten sentido ese tipo de medidas. Sen chegar a dicir que me imaxine esa medida en calquera outro tipo de local, sobre todo coa connotación social que ten a hostalería no noso país. 

• Terceiro. Unha vez analizados os dous aspectos anteriores deberei barallar que medidas teño que tomar, e para iso primeiro teremos que esperar a saber que é o “obrigatorio”. (Creo que aínda non o sabe nin ese comercial primo irmán do presidente), e mesmo poñer esas medidas uns días en corentena, vistos os bandazos que se produciron con outras medidas tomadas. Despois, dentro do obrigatorio, estudar a mellor opción para o noso local ou actividade, estudando ofertas, falando con outros hostaleiros, estudando as compras ou contratacións en conxunto. Lembra que nisto non hai inimigos e que a unión fai a forza! E sobre todo, non facendo caso ao primeiro que entra pola porta e ofréceche a solución máxica a todos os teus problemas. 

• Cuarto. É duro, pero é importante facelo. Deberemos valorar se con esas medidas o noso negocio segue sendo un negocio ou pasa a ser un problema. Limitacións de aforos ou horarios poden facer que moitos locais non poidan adaptarse e, sendo duro, é mellor exporllo antes dun investimento que despois. 

• Quinto. Esperar ata o final. Mesmo ata o tempo de desconto. Mesmo plantarse se non é mellor esperar unha semana despois de que deixen abrir para ver como respira a cousa. Todos acordádesvos do da lei antitabaco? Pois creo que a memoria é algo que non debemos perder. Sei que todos queredes empezar xa pero, e se nuns meses as cousas cambian, a mellor ou a peor e os investimentos que fixeches non valen de nada, e mesmo poden supoñer unha limitación ao traballo. Sei que é duro dicir o que che estou dicindo, pero espera todo o que o teu corpo permítache, valorando todas as opcións con tempo,  pero entendendo que aínda que se deixe abrir en xuño, unha semana máis ou menos non debe ser o problema sobre todo ante a incerteza que se cerne sobre o sector.  

CONSELLOS  

• Rodéache dos que sempre estiveron contigo. Falo no ámbito sanitario. A túa empresa de control de pragas, a túa asesoría, o teu servizo de prevención de riscos laborais, a túa empresa de formación, os teus provedores habituais,… Seguramente non che dirán cousas tan bonitas como ese comercial que che chama a diario e diche que todo vai ir ben e que coa súa axuda o diñeiro volverá entrar en caixa, pero esa xente estivo contigo antes disto e quere volver estar cando todo isto pase. O outro, en canto te deas conta de que a máquina de ozono que che vendeu é alegal porque non é un viricida aprobado, desaparecerá do mapa, ou pechará a empresa, mentres que o de toda a vida seguirá aí, ao teu lado, axudándoche.  

• Se forte, pero pide toda a axuda ou consello que necesites. Non teñas vergoña en levantar o teléfono e preguntarlle a un amigo, un veciño ou mesmo á túa competencia como o leva ou que pensa facer. Estamos todos no mesmo barco e, salvo excepcións, podes gañar outro punto de vista que che axude a decidir se o teu investimento, a túa compra ou o teu protocolo é o máis axeitado. Creo que na situación actual, só os desalmados darán unha opinión malintencionada. 

• Último consello. Es un profesional, levas anos loitando contra bichos tan malos ou peores que este covid-19: salmonella, listeria, e-coli,…, e sempre lle gañaches. Tes, ou debes ter, un sistema de autocontrol implantado, un protocolo de limpeza. É un bo momento para lelo, revisalo, adaptalo. Mellorar incluso a túa formación neste campo e, saír disto, máis reforzado e profesionais que nunca. Sempre te queixas de non ter tempo, sempre me dis que xa o lerás,... Pois é o momento!!! Leo, consúltame as túas dúbidas, chama… Todos estamos no mesmo barco!  

 Por último, e non é nin recomendación nin consello, é un desexo máis que unha seguridade! Volveremos vernos, sen biombos, sen máscaras, sen virus. Volveremos gozar das túas copas, os teus cafés e as túas comidas. Volveremos gozar deses momentos, que van máis aló do meramente gastronómico e son xa parte das nosas vidas: recordos, amizades, parellas,… 

PORQUE SOMOS UN PAÍS DE BARES!!! E QUEREMOS VERVOS PRONTO!!!  

MOITA FORZA!!!   

*Veterinario e Asesor en Calidade Alimentaria