SOCIEDADE

Morreu de coronavirus o escritor chileno Luís  Sepúlveda que actuou xunto á Brigada Simón Bolívar na revolución sandinista 

Luís Sepúlveda

Miguel  Sorans* 

 O escritor chileno Luís Sepúlveda morreu no estado español o xoves 16 de abril, por coronavirus, segundo confirmou a súa familia. Sepúlveda, quen fora diagnosticado coa infección a finais de febreiro, estaba internado no Hospital Universitario Central de Asturias. O escritor de 70 anos comezou a mostrar os síntomas o pasado 25 de febreiro, despois de regresar do festival literario Correntes d’Escritas, celebrado na Póvoa de Varzim. Desde fai varios anos estaba radicado, xunto á súa familia, en Asturias. 

 Lamentamos moito esta noticia. Sepúlveda foi un importante escritor pero tamén foi un militante de causas xustas. Entre elas a loita revolucionaria para terminar coa ditadura de Somoza en Nicaragua. Tivemos a honra de que  Sepúlveda participase na revolución nicaragüense xunto á Brigada Simón Bolívar, que impulsou a nosa corrente socialista. Foi unha brigada de combatentes latinoamericanos que se impulsou desde  Bogotá, baixo a iniciativa do dirixente arxentino Nahuel Moreno, exilado entón, e do  PST (Partido Socialista dos Traballadores) de Colombia, que encabezaba unha campaña internacional sistemática de apoio á loita contra a ditadura de Somoza e de solidariedade co FSLN para que triunfase e encabezase un goberno propio, sen burgueses. 

 Ex militante comunista, Sepúlveda viuse obrigado a abandonar o seu Chile natal en 1977, tras ser perseguido polo réxime ditatorial de Augusto Pinochet.  Sepúlveda, que se deu a coñecer internacionalmente en 1988 coa publicación de ""Un viejo que leía novelas de amor”. A esa exitosa novela seguiron outras como "Mundo del fin del mundo", "Nombre de torero", "Patagonia  Express", "Historia de una gaviota y del gato que la enseñó a volar", "La rosa de  Atacama" ou "Fin de siglo". 

 Recibiu premios como o de poesía Gabriela Mistral,1976; o  Rómulo Galegos (1978), o premio de narrativa "Superflainao", 1993 ou o Premio Ovidio, concedido en 1998 en Italia por "La última frontera". 

 Xustamente na novela “Nombre de torero”, un dos protagonistas é un exilado chileno, Juan Belmonte. Que sería o que ten nome de toureiro. Na trama de ficción Belmonte conta que participou na Brigada Simón Bolívar e que foi reprimido polo goberno sandinista. Nesa trama mestúranse personaxes da sinistra Stassi, policía da antiga Alemaña Oriental, coa policía de Pinochet e a caída do Muro de Berlín. 

 Nunha revista española, Sepúlveda, lembraba á brigada o día do triunfo da revolución: “En xullo de 1979, exactamente o 19 de xullo dese ano á tardiña atopábame sentado na escalinata que conduce á catedral de  Managua. Os  sandinistas derrotaran ao ditador Anastasio Somoza e eu estaba aí entre os sobrevivientes da última Brigada Internacional, a Simón Bolívar, e compartía entre vinte ou máis, unha  petaquita de ron nica, e uns cigarros atroces que facían os indios misquitos. Había alegría, máis non euforia, pois todas as guerras avanzan e duran máis do que un pensaba. A maioría dos combatentes eran moi novos, celebraban a esperanza e o que farían do seu país no medio da máis limpa e pura utopía, eran alleos á guerra fría ou aos plans que xa se tecían en Washington. Neses momentos un só pensa nos seus mortos e a intres resúltalle inxusto sobrevivir”. (Revistateína  n° 16. outubro de 2007. Revista electrónica de Valencia).  

* Integrante da Coordinadora da Brigada Simón Bolívar e actual dirixente de Esquerda Socialista, de Arxentina, e da  UIT- CI 

www.uit-ci.org