LABORAL

A maioría dos novos contratos do segundo trimestre de 2019 foron temporais e asinados por homes 

A ocupación medra menos con respecto a períodos anteriores e aumenta a diferenza entre as taxas de paro masculina e feminina

A maioría do emprego creado foi entre os homes (74,2%), o que provoca que volva medrar a diferenza entre as taxas de paro masculina e feminina
Foto: CIG

Infogauda / Galicia

  O segundo trimestre do ano rematou en Galiza con 18.600 persoas ocupadas máis que no trimestre anterior e con 13.500 paradas menos. Trátase do peor dato de ocupación dos últimos anos, xa que esta medrara en 25.700 no mesmo período de 2018. Ademais, a maior parte dos novos contratos tiveron carácter temporal, superando o 90%, e foron asinados por homes (74,2%), o que fai aumentar de novo a diferenza entre as taxas de paro masculina e feminina.  

 Atopámonos diante dunha tendencia positiva propia deste período ao incluír parte das contratacións da época estival. As características do emprego creado tamén marcan unha tendencia continuísta, xa que os postos de traballo foron maioritariamente por conta allea, é dicir, asalariadas/os no 60% dos casos, e de carácter temporal (91% das novas persoas asalariadas).  

 O medre da ocupación afectou en maior medida ao sector servizos (7100 ocupados/as máis) e á industria, con 5.800 novas contratacións; aínda que todos os sectores rexistraron unha evolución positiva.

EPA II trimestre. Principais variábeis.

	Total			Evolución
	Total			Trimestral		Anual
	2018/II	2019/I	2019/II	Absoluta	%	Absoluta	%
Total	2.333,50	2.333,90	2.334,30	0,40	0,02	0,80	0,03
Activos	1.250,80	1.234,20	1.239,10	4,90	0,40	-11,70	-0,94
Poboación ocupada	1.075,80	1.080,20	1.098,80	18,60	1,72	23,00	2,14
Poboación parada	175	153,9	140,4	-13,50	-8,77	-34,60	-19,77
Inactivos	1.082,70	1.099,70	1.095,20	-4,50	-0,41	12,50	1,15

 Fonte: INE. EPA. Valores absolutos en miles.  

 No que atinxe ao sexo, a maioría do emprego creado foi entre os homes (74,2%), o que provoca que volva medrar a diferenza entre as taxas de paro masculina e feminina. Nas etapas de destrución de emprego as taxas equiparáronse, chegando incluso a masculina a superar a feminina, pero cando o emprego se recupera minimamente volven aumentar as diferenzas, o que para a CIG amosa o papel secundario que as mulleres continúan a ter no mercado laboral. A taxa de paro situouse neste período no 11,3%: a dos homes baixou até o 10,7% e a das mulleres continúa no 12%.  

 O medre da ocupación tamén mellorou a situación dalgúns fogares que contaban con todos os seus membros no paro. Con todo, rexístrase un número moi elevado de fogares (52.200) con algún membro activo no que todos están parados (trimestre anterior eran 55.000).  

 En resumo, os datos da Enquisa de Poboación Activa (EPA) do segundo trimestre de 2019 amosan a continuidade da tendencia xa coñecida: medre da ocupación de carácter estacional e polo tanto temporal. Ao mesmo tempo, reflicten que o incremento do SMI non provocou un aumento da destrución de emprego, polo que dende a CIG consideran necesario afondar neste sentido e apostan pola derrogación das reformas laborais que están detrás da crecente precarización do emprego.  Políticas propias  

 O secretario confederal de Emprego e Industria, Fran Cartelle, fai fincapé no feito de que os datos deixan ver a menor baixada do desemprego no segundo trimestre dos últimos anos, así como que esta se centre principalmente no sector servizos. Sinala tamén que dous terzos dos empregos creados compensáronse con esa cantidade de empregos destruídos, o que dá idea da enorme rotación no mercado de traballo.  

 “Nunha xornada como a de hoxe, día posterior ao da Patria Galega, á vista da situación de deterioro da calidade do emprego e da desertización industrial do país non podemos facer outra cousa que reclamar con máis forza a necesidade de que Galiza posúa competencias plenas que nos permitan desenvolver políticas industriais que aproveiten a enorme potencialidade dos nosos sectores produtivos e políticas económicas e laborais que sirvan para distribuír a riqueza e para mellorar as condicións de vida da clase traballadora galega”.  

 Para Cartelle, a soberanía é a ferramenta que nos permitiría rematar con esta realidade laboral na que a precariedade e a inxustiza social avanzan da man de gobernos que actúan ao ditado dos intereses da elite económica.