O PINTOR PONTEVEDRÉS LAUREANO TROITIÑO EXHIBE NA CASA DE GALICIA EN MADRID A MOSTRA “GALICIA: NATUREZA VIVA E COLORISTA”
Composta por paisaxes mariñas, rurais e urbanos cos que pretende dar a coñecer ao público madrileño algúns dos espazos da xeografía galega
O coordinador de Actividades da Casa, Ramón Jiménez, presentando a mostra, con dúas das obras de Laureano Troitiño ao fondo
Fotos: Casa de Galicia
Fotos: Casa de Galicia
Infogauda / Madrid
O pintor pontevedrés Laureano Troitiño exhibe desde onte e ata finais de mes na Delegación da Xunta de Galicia en Madrid/Casa de Galicia deiciséis obras de tamaños intermedios na mostra “Galicia: natureza viva e colorista”, composta por paisaxes galegas mariños, rurais e urbanos, cos que pretende dar a coñecer ao público madrileño algúns dos variados espazos naturais existentes na xeografía galega.
Nesta ocasión o artista non puido asistir á inauguración da exposición, que tivo lugar onte a tarde, como é habitual, debido a un problema de saúde. Explicouno e presentou a mostra o coordinador de Actividades da Casa, Ramón Jiménez, que interveu en representación do director da mesma e delegado da Xunta, José Ramón Ónega López.
“Laureano Troitiño defínese como un pintor que realiza obras realistas, algunhas delas con toques vangardistas, coas que se propón mostrar distintos recunchos da variada paisaxe galega: as súas praias, as súas illas, as súas montañas. Tamén paisaxes urbanas: prazas, fontes, igrexas, do rico patrimonio arquitectónico dos seus pobos e cidades. Moitas das súas composicións están baseadas en fotografías, e é que non en balde foi alumno do paisajista fotorrealista inglés M. J Smith, aínda que confese primeiro ser pintor autodidacta”, expuxo Jiménez.
Tamén resaltou do artista, “como mostra do seu arroxo, o especial tratamento que fai da cor nas súas obras” e citou unhas palabras sobre elas do tamén pontevedrés José Filgueira Valverde, intelectual, escritor, político e arqueólogo: “Desde os seus recentes comezos artísticos, a luz que emprega Troitiño rebélase conta esa aseveración, case xeneralizada, de que ‘a paisaxe galega é melancólica, triste e brumoso’. Afastado totalmente da anterior crenza popular, a súa paleta está composta de cores esplendorosas cheas de luz e alegría”. Ademais, convidou a ler o prólogo do catálogo da mostra, da escritora e comentarista de arte María del Carmen Gago Florenti.
Nel, Gago Florenti afirma, entre outras cousas, que “pode considerarse a Laureano como un pintor nato, capaz de crear espazos utilizando resortes escénicos que se manifestan con forza nas arquitecturas e contornas diversos. Amante da natureza, a luz é o seu aliado de primeira orde para lograr o ambiente dos seus cadros, percibíndose a importancia da mesma nas diferentes paisaxes que plasma, simulando así efectos de penetración e difusión, que este artista consegue sen dificultade”. Tamén que utiliza “cores complementarias que, combinadas coa luminosidade dos brancos, converten os seus cadros en obras dunha gran riqueza cromática”.
O mesmo Troitiño, nunha nota enviada para a ocasión, explica que o seu estilo “é o ´realismo´ ao que incorporo algúns toques expresionistas e vangardistas; e a pesar de ser un pintor paisajista, toquei outros temas por exemplo bodegóns e retratos”. “Pinto exclusivamente con pinturas ao óleo e como soporte uso o lenzo en todos os meus cadros. Utilizo fundamentalmente o pincel e, nalgunhas ocasións, a espátula. Investiguei diversos materiais como cristal, lenzo, madeira, pergamiño, e lousa; e experimentei con acrílico, acuarela, lapis, óleo, pastel, e plumilla”, precisaba.
Laureano Troitiño (Cotobade-Pontevedra, 1955), pintor autodidacta, adquiriu unha sólida formación multidisciplinar traballando con areas de cores, barro, esmalte, madeira, ourivaría e pergamiño, especializándose en pintura ao óleo sobre lenzo. Entre outros profesores, foi alumno do paisajista fotorrealista M. J. Smith. Presentou as súas obras en exposicións en Galicia (A Coruña, Baiona, Cuntis, Ferrol, Lugo, Ourense, Pontevedra e Santiago), Salamanca, Santander, Bilbao, Madrid, Xénova e Lisboa. Os seus cadros están en mans privadas e institucionais diseminados por distintas cidades españolas e tamén en París, Xénova e Lisboa.
Ningún comentario:
Publicar un comentario