MADRID

A ACADEMIA XACOBEA CELEBROU NA DELEGACIÓN DA XUNTA DE GALICIA EN MADRID UNHA SESIÓN SOLEMNE NA QUE INVESTIU COMO ACADÉMICA DE NÚMERO Á XORNALISTA PILAR FALCÓN 

· Tamén investiu como académicos de Honra a Enrique Santín Díaz, Antonio Fernández de Buján y Fernández, Félix Sanz Roldán e José María Ballester  

Pilar Falcón, lendo seu discurso de ingreso na Academia Xacobea.  Na mesa, Jesús Palmou, José Ramón Ónega e Ulises Bértolo

Infogauda / Madrid

 A Academia Xacobea, que preside o avogado e político pontevedrés Jesús Palmou, celebrou onte na Delegación da Xunta de Galicia en Madrid/Casa de Galicia unha sesión solemne na que a xornalista lucense e presidenta do Club de Xornalistas Galegos en Madrid Pilar Falcón Osorio leu o seu discurso de ingreso nela como Académica de Número, que foi respondido polo académico e secretario da Academia Ulises Bértolo, e entregáronse diplomas e medallas aos académicos de Honra tamén investidos no acto: o avogado, político e empresario Enrique Santín, o xurista e catedrático de Dereito Romano Antonio Fernández de Buján, o xeneral e director do Centro Nacional de Intelixencia Félix Sanz Roldán e o funcionario internacional e crítico de arte, experto en Patrimonio, José María Ballester.  

Os académicos de Honra Enrique Santín, Antonio Fernández de Buján, José María Ballester e Félix Sanz

 Como anfitrión, o acto abriuno o delegado da Xunta e director da Casa de Galicia, José Ramón Ónega, que fixo unha introdución do mesmo e explicou que “a Academia Xacobea naceu co obxectivo de fomentar a investigación, estudo e divulgación do mundo xacobeo na súa vertente científica e artística, que inclúe desde os traballos e ensaios científicos ata a literatura de ficción”.  

 Palmou explicou que a sesión solemne que celebraba a Academia tiña como obxecto a incorporación de novos académicos. “Persoas de gran relevo intelectual e profesional que teñen acreditados extraordinarios méritos para formar parte do corpo de académicos da nosa institución e que, desde a capital de España, seguro que contribuirán eficazmente ao cumprimento de os nosos fins e obxectivos”, precisou, antes de dar a palabra ao secretario da Academia, Ulises Bértolo, para a lectura da acta na que acordou as investiduras.  

Pilar Falcón chegou acompañada polos seus padriños, Josefa Sanz e Marcelino Agís

 A continuación, a Academia recibiu a Pilar Falcón, que tivo como padriños aos directivos da entidade Marcelino Agís Villaverde (vicepresidente primeiro) e María Josefa Sanz Fontes (vicepresidenta segunda). No seu discurso de ingreso, titulado “O cinema xacobeo, estrelas en camiño”, Falcón mantivo que “Europa quedouse pequena para abrazar ao Apóstolo Santiago, o primeiro mártir situado no Finisterrae de occidente. O 2021 vai supoñer o termómetro desta crise que nos envolve. Este ano pode ser o estandarte do camiño que permaneza en pé tras a batalla…. o período de crise histórica que sofre o mundo chama ao papel de todos, incluída a Igrexa, que resulta decisiva no futuro mundial”.  

 Tamén avogou polo cinema xacobeo “como referente documental deste fenómeno social”, defendendo que “debe ser apoiado para compartir e manter e equilibrar o éxito do Camiño de Santiago. E a Academia está obrigada a traballar neste obxectivo para publicitalo, axudalo, dotalo e fomentalo”. Reclamou “volver peregrinar a Santiago como un camiño de paz, un símbolo que representa a salvación e a unión de Europa” en tempos nos que a violencia “non só se fai senón que se contempla e compártese polas redes sociais” e ao “Camiño como columna vertebral que une, suxeita, articula aos homes, relixiosos e non relixiosos; porque o peregrinar alivia as tensións do corpo e o espírito da vida. E todo iso debe quedar  reflectido para sempre no cinema Xacobeo”. 

 Ulises Bértolo deu resposta ao discurso de Falcón, tras facer un percorrido pola súa biografía. Destacou del que “nos ofreceu un brillante percorrido polas películas máis relevantes sobre o Camiño, desde as relixiosas ata as máis transgresoras, así como algunhas interesantes reflexións que extrae das mesmas. Lembrounos que ´a sociedade civil ha traído a este camiño cultural unha nova achega separada dos seus inicios relixiosos´” e “a necesidade de conservar a tradición da peregrinación como fenómeno identitario da nosa cultura”. Tamén que o cinema sobre o Camiño tivo e ten “unha vocación de internacionalización cuxo destino final é a conservación e ampliación da nosa conciencia colectiva, permitindo a outras culturas asumir a existencia da nosa, sentirse parte da mesma e dun contexto que lles é en principio estraño”. En definitiva, resumiu, o que Falcón puxo de relevo no seu discurso foi “a capacidade da sétima arte de ´religar´ épocas, personaxes e puntos de vista cinematográficos distintos logrando así que o Camiño convértase nunha pantalla única e multidiversa ao mesmo tempo”.  

Académicos de Honra 

 Tras a intervención de Bértolo, procedeuse á investidura de Pilar Falcón e á dos académicos honorarios, que foron subindo ao estrado despois de que o vicepresidente da Academia, o filósofo Marcelino Agis Villaverde, lese as súas recensións biográficas.  

Pilar Falcón, investida Académica de Número da Academia Xacobea, xunto a seu presidente, Jesús Palmou, e o delegado da Xunta de Galicia, José Ramón Ónega

 Santín apreciou que a soa denominación da entidade na que ingresaba, Academia Xacobea, “expresa, con toda claridade, a unión de dúas ideas de extraordinaria importancia para a humanidade, como son a razón e a fe, que, xunto coa intuición de Bergson, constitúen a tripla fonte do coñecemento do espírito humano” e lembrou que “o Ano Santo Xacobeo, establecido no ano 1122 polo Papa Calixto II, celebrouse, por primeira vez, en 1226 e, a partir de entón, todos os anos nos que a festividade de Santiago, o 25 de xullo, coincide en domingo. Como colofón, o Papa Urbano VII elixiu, en 1630, a Santiago Apóstolo, Patrón de España, en disputa con Santa Teresa, que era apoiada polos carmelitas”.  

 Fernández de Buján sostivo que “o descubrimento da tumba do Apóstolo, envolvido en signos milagrosos e en brumas de lenda, a comezos do século IX, contou moi pronto co apoio entusiasta de prelados e monarcas, de historiadores e ordes relixiosas, de autoridades locais e da sociedade civil, e co fervor relixioso do pobo, e contribuíu de maneira decisiva á construción da identidade cultural de Europa”. “A peregrinación á tumba do Apóstolo en Compostela converteuse, a partir do século XI, en ruta xacobea para as xentes de todas as nacións do orbe, e o Camiño de Santiago nunha manifestación de relixiosidade universal”, engadiu.  

 Sanz Roldán, como os outros investidos, agradeceu a distinción á Academia Xacobea e expresou a súa disposición para honrala. “Despois de servir 47 anos no Exército e tras ser útil ao meu país por outros dez máis desde o Centro Nacional de Intelixencia, a Academia Xacobea distíngueme coa honra de ser Académico Honorario da mesma. Son consciente das obrigacións que isto comporta e prometo honrar o título que me outorgades como un bo soldado, con dignidade”, declarou.   

 Ballester explicou que a súa vocación xacobea “é longa, afunde as súas raíces na miña contorna familiar” e puido unila á súa vida profesional cando Marcelino Oreja (que se achaba entre o centenar de asistentes ao acto xunto ao eurodeputado Francisco José Millán Mon)  “solicitou a miña colaboración para levar a cabo una das súas iniciativas máis felices como secretario xeral do Consello de Europa: lanzar os Camiños de Santiago como itinerario cultural europeo”. “A envergadura do Camiño de Santiago sobre o conxunto do territorio europeo, a súa dobre condición -única na Historia- de ser vía de peregrinación e, ao mesmo tempo, unha vía de civilización que prefigura en certa maneira a Europa que agora tratamos de construír, abre un horizonte moi amplo ao estudo e á investigacion en campos moi diversos”, observou, lembrando que “os nosos primeiros pasos, no Consello de Europa, foron precisamente de documentación, de estudo e de investigación para identificar os Camiños que deron dimensión europea a este fenómeno e mostrar o moito que contribuíron a forxar un espazo común de valores e de emocións”.